Dobar kukuruz za dobar tov
RAČUN U PLUSU UZ POBOLjŠANjE ZEMLjIŠTA
Naša najvažnija kulltura - kukuruz - je kultura koja daje visoke prinose na rastresitim, dobro aerisanim i zemljištima koje imaju dobre kapacitete za vodu. Takva zemljišta poseduju tipovi koji se mogu svrstati u srednja po mehaničkom sastavu, černozem, aluvijum, gajnjača, a i bogata organskom materijom.
Suprotno njima , zemljišta koja su po mehaničkom sastavu zbijena, zaslanjena odnosno kisela, vlažna sa visokom podzemnom vodom, manje su pogodna za gajenje kukuruza. Da bi ekonmski ovakva zemljišta bila opravdana odnosno profitabilna, imala stabilne prinose, neophodna je popravka ovakvih zemljišta odnosno određena meliorativna aktivnost.
U regionu Mačve kukuruz se seje na površini od oko 60.000 hektara, u opštinama Bogatić, Koceljeva, Vladimirci i gradu Šapcu.
- Pored ozimih proteinskih hraniva soje, lucerke ili grahorice, kukuruz se seje najviše jer je strateška kultura. I procentualno najviše ulazi u proces tova. Zemljište u Mačvi naslanja se na sremačko zemljište koje je pedološki najbolje po tipu za kukuruz. Zato i u Mačvi postoje takva zemljišta. Činjenica je da sremački poljoprivrednici imaju duplo veće prinose sa duplo manje ulazaka u njivu ali se bolji prinosi mogu postići i kod nas ako se uradi pravilna analiza zemljišta i primene sve mere poboljšanja zemljišta. Laboratorijske analize, procenat humusa, kiselost i ostali parametri ukazaće nam šta je najbolje uraditi, navodi stručnjak šabačke poljoprivredne službe Darko Simić.
Zbijena i teška zemljišta je teško održavati sa povoljnim fizičko-mehaničkim osobinama odnosno povoljim vodno-vazdušnim režimom a to se postiže sa podrivanjem, dubokim oranjem, prolećnim preoravanjem, odnosno periodičnim unošenjem stajnjaka i kalcifikata. Sa ovakvim merama osim kukuruza i lucerka daje odlične rezultate.
Laka zemljišta, zemljišta koja zauzimaju pozicije pored rečnih tokova, su malohumusna, odlikuju se dobrom aeracijom ali i slabim vodnim kapacitetom, stoga je neophodno da se češće negoli ostali tipovi zemljišta obogaćuju organskom materijom, odnosno stajnjakom.
Veliki uticaj na stabilnu proizvodnju ima kiselost zemljišta. Velika koncentracija vodonikovih jona proizvodi čitav niz negativnih hemijskih reakcija, koja zemljišni rastvor zasićuje sa jedne strane gvožđem i aluminijumom a sa druge strane direktno utiče na blokadu fosfora.
- Prosto je nemoguće tražiti stabilne prinose u ovakvim zemljištima i sa ovakvim osobinama. Dakle, neophodno je delovanjem čoveka zemljište privesti gajenoj kulturi, u ovom slučaju kukuruzu. Stoga, poznavanjem fizičko-mehaničkih osobina zemljišta, sve njegove mane i vrline, mogu u mnogome uticati na popravku zemljišta kako bi dobili poboljšanu aktivnost korenovog sistema kukuruza, dobro usvajanje vode i mineralnih materija, dobar vodno-vazdušni režim, pojašnjava Simić.
Samo u takvim uslovima, sa takvim osobinama zemljišta, dobijaju se najbolji prinosi kukuruza.
Suprotno njima , zemljišta koja su po mehaničkom sastavu zbijena, zaslanjena odnosno kisela, vlažna sa visokom podzemnom vodom, manje su pogodna za gajenje kukuruza. Da bi ekonmski ovakva zemljišta bila opravdana odnosno profitabilna, imala stabilne prinose, neophodna je popravka ovakvih zemljišta odnosno određena meliorativna aktivnost.
U regionu Mačve kukuruz se seje na površini od oko 60.000 hektara, u opštinama Bogatić, Koceljeva, Vladimirci i gradu Šapcu.
- Pored ozimih proteinskih hraniva soje, lucerke ili grahorice, kukuruz se seje najviše jer je strateška kultura. I procentualno najviše ulazi u proces tova. Zemljište u Mačvi naslanja se na sremačko zemljište koje je pedološki najbolje po tipu za kukuruz. Zato i u Mačvi postoje takva zemljišta. Činjenica je da sremački poljoprivrednici imaju duplo veće prinose sa duplo manje ulazaka u njivu ali se bolji prinosi mogu postići i kod nas ako se uradi pravilna analiza zemljišta i primene sve mere poboljšanja zemljišta. Laboratorijske analize, procenat humusa, kiselost i ostali parametri ukazaće nam šta je najbolje uraditi, navodi stručnjak šabačke poljoprivredne službe Darko Simić.
Zbijena i teška zemljišta je teško održavati sa povoljnim fizičko-mehaničkim osobinama odnosno povoljim vodno-vazdušnim režimom a to se postiže sa podrivanjem, dubokim oranjem, prolećnim preoravanjem, odnosno periodičnim unošenjem stajnjaka i kalcifikata. Sa ovakvim merama osim kukuruza i lucerka daje odlične rezultate.
Laka zemljišta, zemljišta koja zauzimaju pozicije pored rečnih tokova, su malohumusna, odlikuju se dobrom aeracijom ali i slabim vodnim kapacitetom, stoga je neophodno da se češće negoli ostali tipovi zemljišta obogaćuju organskom materijom, odnosno stajnjakom.
Veliki uticaj na stabilnu proizvodnju ima kiselost zemljišta. Velika koncentracija vodonikovih jona proizvodi čitav niz negativnih hemijskih reakcija, koja zemljišni rastvor zasićuje sa jedne strane gvožđem i aluminijumom a sa druge strane direktno utiče na blokadu fosfora.
- Prosto je nemoguće tražiti stabilne prinose u ovakvim zemljištima i sa ovakvim osobinama. Dakle, neophodno je delovanjem čoveka zemljište privesti gajenoj kulturi, u ovom slučaju kukuruzu. Stoga, poznavanjem fizičko-mehaničkih osobina zemljišta, sve njegove mane i vrline, mogu u mnogome uticati na popravku zemljišta kako bi dobili poboljšanu aktivnost korenovog sistema kukuruza, dobro usvajanje vode i mineralnih materija, dobar vodno-vazdušni režim, pojašnjava Simić.
Samo u takvim uslovima, sa takvim osobinama zemljišta, dobijaju se najbolji prinosi kukuruza.
Najnoviji broj
18. april 2024.
