SVE POČELO 1932. GODINE U PSD CER (2)
Promocija turizma u Podrinju
Planinarstvo kao sportska grana nije bilo poznato u Srbiji dugo godina. Prvo planinarsko društvo u Srbiji osnovano je u Beogradu, davne 1901. godine. Krajem dvadesetih godina prošlog veka, planinarska društva se transformišu u turističko-privredne organizacije. Na taj način je i u Šapcu 1932. godine osnovano studentsko društvo koje je u narednim godinama organizovanjem izleta na Ceru promovisalo turizam u Podrinju.
Drugi svetski rat je prekinuo rad ove studentske organizacije, ali je 1950. godine u Šapcu došlo do promena. Naime, Glavni odbor Saveza boraca daje direktivu da se osnuju društva narodne tehnike, vatrogasna, biciklistička, planinarska, plivačka i druga slična društva.
Nakon dva neuspešna pokušaja, tek je na trećoj sednici Glavnog odbora Saveza boraca dato odobrenje za osnivanje Društva i to na ličnu odgovornost Aleksandra Savića, kasnije prvog predsednika Društva. Posle ove odluke, dana 13. avgusta 1950. godine, realizovan je izlet u Malom Zvorniku, gde su tada izvođeni radovi na gradnji brane, a kasnije hiodroelektrane.
Dana 27. avgusta 1950. godine, održana je osnivačka skupština, koja je za ime društva odredila ime naše najslavnije planine, a 13. avgust za dan osnivanja društva koje se i danas obeležava. Planinarsko društvo je u narednim godinama organizovalo izlete, sabore i takmičenja. Davne 1958. godine dolazi do spajanja saveza planinara i smučara i od te godine društvo menja naziv u Planinarsko-smučarsko društvo „Cer“ koje i danas nosi.
Svako sportsko društvo za ime bira neki pojam koji je vezan za aktivnosti članova, tako da je „Cer“ za planinarsko-smučarsko društvo bio najlogičniji i najbolji izbor. Planina Cer, obiluje bogatom istorijom, koju izgleda zapostavljamo, stavljamo negde sa strane, osim pojedinaca koji imaju ideje i želju da to otrgnu od zaborava tako da pokreću inicijative za proglašenje Cera Parkom prirode, pokreću izgradnju spomen kompleksa vrše istraživanja i objavljuju radove.
Svi se sa ponosom sećaju jednog zanesenjaka u Cer višegodišnjeg predsednika i člana PSD „Cer“ - arheologa Milivoja Vasiljevića, koji je i objavio knjigu „Ceru s ljubavlju“. Ovom autoru duguje se zahvalnost za vreme i trud koji je uložio prikupljajući materijal o rodnoj planini, sa čijim ćemo radom biti upoznati kroz nekoliko narednih brojeva.
Početkom Nove ere Cer je bio granica između rimskih provincija Dalmacije i Donje panonije. Glavno zanimanje stanovništva bilo je zemljoradnja, stočarstvo, i rudarstvo sa naseljima tipa današnjih salaša. Upadom varvarskih plemena sa severa Rimljani su radi odbrane primorani da podižu utvrđenja i tako nastaju Trojanov grad, Kulina, Kosanin grad i Vidojevica. Nakon podele Rimskog carstva na Istočno i Zapadno (kasnije nazvano Vizantija) Srbija pripada istočnom carstvu. Granica je bila reka Drina. U V i VI veku nastavljaju se napadi Huna, Gespida i Gota što je primoralo Rimljane da nastave sa izradom utvrđenja, zbog čega na Ceru nastaje Konjuša. Početkom VI veka većim naseljavanjem Slovena ovaj kraj dobija srpski karakter, jer Srbi daju imena rekama, brdima, naseljima...
Mnoga mesta su vezana za događaje iz Prvog srpskog ustanka, ali je Cer svoju slavu i prepoznatljivost stekao u Prvom svetskom ratu kao mesto gde je vođena i dobijena prva bitka srpske vojske nad Austro-ugarskom. Najveći doprinos u Cerkoj bici dao je 2. prekobrojni puk u čiju čast PSD “«Cer”» od 1989. godine realizuje akciju «Marš tragom drugog prekobrojnog puka».
Cer je dobio ime po vrsti hrasta, kojim je nekad bio gusto obrastao. Danas pored hrasta ima najviše bukve, ali se planina pošumljava i četinarima.
Od divljih životinja na Ceru se mogu sresti lisice, veverice, zečevi, jazavci, tvorovi, ali i srne i poneki jelen. Od ptica ima jastrebova, kobaca, sovuljaga, ćukova i dr. U srednjem veku, kaluđeri u manastiru Radovašnici gajili su sokolove od kojih su sakupljali perje, koje je bilo na ceni. Sokolovi su korišćeni za lov a njihovo perje za ukrašavanje (kalpaci, čelenke i sl.).
Pored istorijskog značaja, Cer ima i lekovita svojstva kao vazdušna banja, a to su sve neki potencijali, koji čekaju da se iskoriste kao najbolja pozivnica mladima da se učlane i prepoznaju lepotu življenja u prirodi. I u narednim brojevima kroz put u prošlost biće i planova koji će osvežiti budućnost ove starine od kluba.
Drugi svetski rat je prekinuo rad ove studentske organizacije, ali je 1950. godine u Šapcu došlo do promena. Naime, Glavni odbor Saveza boraca daje direktivu da se osnuju društva narodne tehnike, vatrogasna, biciklistička, planinarska, plivačka i druga slična društva.
Nakon dva neuspešna pokušaja, tek je na trećoj sednici Glavnog odbora Saveza boraca dato odobrenje za osnivanje Društva i to na ličnu odgovornost Aleksandra Savića, kasnije prvog predsednika Društva. Posle ove odluke, dana 13. avgusta 1950. godine, realizovan je izlet u Malom Zvorniku, gde su tada izvođeni radovi na gradnji brane, a kasnije hiodroelektrane.
Dana 27. avgusta 1950. godine, održana je osnivačka skupština, koja je za ime društva odredila ime naše najslavnije planine, a 13. avgust za dan osnivanja društva koje se i danas obeležava. Planinarsko društvo je u narednim godinama organizovalo izlete, sabore i takmičenja. Davne 1958. godine dolazi do spajanja saveza planinara i smučara i od te godine društvo menja naziv u Planinarsko-smučarsko društvo „Cer“ koje i danas nosi.
Svako sportsko društvo za ime bira neki pojam koji je vezan za aktivnosti članova, tako da je „Cer“ za planinarsko-smučarsko društvo bio najlogičniji i najbolji izbor. Planina Cer, obiluje bogatom istorijom, koju izgleda zapostavljamo, stavljamo negde sa strane, osim pojedinaca koji imaju ideje i želju da to otrgnu od zaborava tako da pokreću inicijative za proglašenje Cera Parkom prirode, pokreću izgradnju spomen kompleksa vrše istraživanja i objavljuju radove.
Svi se sa ponosom sećaju jednog zanesenjaka u Cer višegodišnjeg predsednika i člana PSD „Cer“ - arheologa Milivoja Vasiljevića, koji je i objavio knjigu „Ceru s ljubavlju“. Ovom autoru duguje se zahvalnost za vreme i trud koji je uložio prikupljajući materijal o rodnoj planini, sa čijim ćemo radom biti upoznati kroz nekoliko narednih brojeva.
Početkom Nove ere Cer je bio granica između rimskih provincija Dalmacije i Donje panonije. Glavno zanimanje stanovništva bilo je zemljoradnja, stočarstvo, i rudarstvo sa naseljima tipa današnjih salaša. Upadom varvarskih plemena sa severa Rimljani su radi odbrane primorani da podižu utvrđenja i tako nastaju Trojanov grad, Kulina, Kosanin grad i Vidojevica. Nakon podele Rimskog carstva na Istočno i Zapadno (kasnije nazvano Vizantija) Srbija pripada istočnom carstvu. Granica je bila reka Drina. U V i VI veku nastavljaju se napadi Huna, Gespida i Gota što je primoralo Rimljane da nastave sa izradom utvrđenja, zbog čega na Ceru nastaje Konjuša. Početkom VI veka većim naseljavanjem Slovena ovaj kraj dobija srpski karakter, jer Srbi daju imena rekama, brdima, naseljima...
Mnoga mesta su vezana za događaje iz Prvog srpskog ustanka, ali je Cer svoju slavu i prepoznatljivost stekao u Prvom svetskom ratu kao mesto gde je vođena i dobijena prva bitka srpske vojske nad Austro-ugarskom. Najveći doprinos u Cerkoj bici dao je 2. prekobrojni puk u čiju čast PSD “«Cer”» od 1989. godine realizuje akciju «Marš tragom drugog prekobrojnog puka».
Cer je dobio ime po vrsti hrasta, kojim je nekad bio gusto obrastao. Danas pored hrasta ima najviše bukve, ali se planina pošumljava i četinarima.
Od divljih životinja na Ceru se mogu sresti lisice, veverice, zečevi, jazavci, tvorovi, ali i srne i poneki jelen. Od ptica ima jastrebova, kobaca, sovuljaga, ćukova i dr. U srednjem veku, kaluđeri u manastiru Radovašnici gajili su sokolove od kojih su sakupljali perje, koje je bilo na ceni. Sokolovi su korišćeni za lov a njihovo perje za ukrašavanje (kalpaci, čelenke i sl.).
Pored istorijskog značaja, Cer ima i lekovita svojstva kao vazdušna banja, a to su sve neki potencijali, koji čekaju da se iskoriste kao najbolja pozivnica mladima da se učlane i prepoznaju lepotu življenja u prirodi. I u narednim brojevima kroz put u prošlost biće i planova koji će osvežiti budućnost ove starine od kluba.
S.K.
Najnoviji broj
18. april 2024.
