OSVRT
Ravanička povelja uz Dan opštine
U opštini Bogatić su svoj novi Dan, u odnosu na predhodni, kada su više od pola veka obeležavali godišnjice sedmog avgusta 1941,(Tada je u akciji Mačvanskog partizanskog odreda prvi put oslobođena ova varošica), vezali za 10. septembar 1381. godine i Ravaničku povelju, kojom je knez Lazar Hrebeljanović, svojoj zadužbini crkvi Voznesenja Gospodnjeg, darivao posede. Niz toponima pomenutih u Darovnici, manje ili više izmenjenih i danas nesumnjivo potvrđuju činjenicu da područje sadašnje Mačve od tada deli sudbinu Srbije i njene državnosti.
Svojevremeno je grupa znatiželjnika posetila manastir Šišatovac u čiju bogatu istoriju je upisano ime znamenitog Crnobarca Vuka Isakovića, mačvanskog ktitora, velikog dobrotvora, vođe srpskih graničara, koji je tragao za svojom zvezdom vodiljom (Opisan je i u filmu “Seobe”). Na licu mesta posetioci su se uverili u postojanje male kapele, više manastira, koju je oslikao počivši mačvanski akademski slikar, velikog dara Dragan Đuričić. Pomenuta kapela je vidno oštećena posle NATO bombardovanja ali sve dobro ukazuje na istinitost ovih reči.
Šišatovački manastir se prvi put pominje 1520. godine.
Istorija beleži da su Vuk Isaković i njegov brat od ujaka Sekula Vitković oko 1740. godine obnovili staru crkvu, na ovom mestu. Tokom okupacije i Drugog svetskog rata srušen je do temelja. Kasnije obnavljan. Za današnji izgled, fruškogorske svetinje, izuzetno je zaslužan iguman Vićentije Popović.
Dela svojih slavnih prethodnika nastavio je iguman Pajsije, doktor sa Hajdelberga. Manastir je u novom ruhu osveštan 1988. godine.
Na prostoru ovog, velikog centra srpske duhovnosti, i danas je moguće videti kamenu ploču na kojoj je u plitkom reljefu uklesan plemićki grb Vuka Isakovića, kojim ga je odlikovala austrougarska carica Marija Terezija. Mačvani su u tome našli elemente za novi simbol opštine, oličen u grbu.
Svojevremeno je grupa znatiželjnika posetila manastir Šišatovac u čiju bogatu istoriju je upisano ime znamenitog Crnobarca Vuka Isakovića, mačvanskog ktitora, velikog dobrotvora, vođe srpskih graničara, koji je tragao za svojom zvezdom vodiljom (Opisan je i u filmu “Seobe”). Na licu mesta posetioci su se uverili u postojanje male kapele, više manastira, koju je oslikao počivši mačvanski akademski slikar, velikog dara Dragan Đuričić. Pomenuta kapela je vidno oštećena posle NATO bombardovanja ali sve dobro ukazuje na istinitost ovih reči.
Šišatovački manastir se prvi put pominje 1520. godine.
Istorija beleži da su Vuk Isaković i njegov brat od ujaka Sekula Vitković oko 1740. godine obnovili staru crkvu, na ovom mestu. Tokom okupacije i Drugog svetskog rata srušen je do temelja. Kasnije obnavljan. Za današnji izgled, fruškogorske svetinje, izuzetno je zaslužan iguman Vićentije Popović.
Dela svojih slavnih prethodnika nastavio je iguman Pajsije, doktor sa Hajdelberga. Manastir je u novom ruhu osveštan 1988. godine.
Na prostoru ovog, velikog centra srpske duhovnosti, i danas je moguće videti kamenu ploču na kojoj je u plitkom reljefu uklesan plemićki grb Vuka Isakovića, kojim ga je odlikovala austrougarska carica Marija Terezija. Mačvani su u tome našli elemente za novi simbol opštine, oličen u grbu.
Lj.Đ.
Najnoviji broj
18. april 2024.
