PETA SAMOSTALNA IZLOŽBA ŽELjKA DRAGIĆEVIĆA
MILIĆEV AMANET
Ovom zadnjom samostalnom izložbom, Željko Dragićević, je nesumnjivo potvrdio da je definitivno pronašao svoj likovni izraz i da je popunio ogromnu prazninu nastalu odlaskom Milića od Mačve
U petak, 24. jula, u svojoj porodičnoj kući u Sovljaku, slikar Željko Dragićević priredio je petu samostalnu izložbu.
Izložbu su otvorili Željkovi profesori iz Šabačke umetničke škole, Snežana Stanojević i Radivoj Roka Marinković. Naglasivši da je Željko Dragićević stasavao zajedno sa školom, koja je sa radom i krenula pre petnaestak godina, njen osnivač i prvi direktor, Snežana Stanojević, je istakla najkarakterističniju crtu, koja je i te kako vidna u Željkovom slikarstvu, a to je duboka povezanost i razumevanje tradicije srpskog naroda, posebno njegove rodne Mačve.
Njegov mentor, poznati šabački slikar i likovni pedagog, Roka Marinković, je pak podvukao Dragićevićev osećaj za minijaturu, kolorit i suverenom kontrolisanju tematike. Bilo da se radi o pastorali, ili magijskom realizmu, toliko naglašenom u slikarstvu Milića od Mačve, sa svakog platna Dragićevića prosto isijava ona duboka mudrost mačvanskih seljaka i domaćina. Naoko pomirenih sa fatumom, zlehudim usudom, ali i sa pritajenom iskrom u uglovima očiju. Zna ta kremena seljačka glava kako će doskočiti i suši i gradu, upadu poturica i tevabije, zlodoba gulenja seljaka u od strane državnih žbira. Sve će to mačvanski seljak, i vitez od crnice, pregrmeti. Uzdajući se u Boga, i u sebe...
Izložbu su otvorili Željkovi profesori iz Šabačke umetničke škole, Snežana Stanojević i Radivoj Roka Marinković. Naglasivši da je Željko Dragićević stasavao zajedno sa školom, koja je sa radom i krenula pre petnaestak godina, njen osnivač i prvi direktor, Snežana Stanojević, je istakla najkarakterističniju crtu, koja je i te kako vidna u Željkovom slikarstvu, a to je duboka povezanost i razumevanje tradicije srpskog naroda, posebno njegove rodne Mačve.
Njegov mentor, poznati šabački slikar i likovni pedagog, Roka Marinković, je pak podvukao Dragićevićev osećaj za minijaturu, kolorit i suverenom kontrolisanju tematike. Bilo da se radi o pastorali, ili magijskom realizmu, toliko naglašenom u slikarstvu Milića od Mačve, sa svakog platna Dragićevića prosto isijava ona duboka mudrost mačvanskih seljaka i domaćina. Naoko pomirenih sa fatumom, zlehudim usudom, ali i sa pritajenom iskrom u uglovima očiju. Zna ta kremena seljačka glava kako će doskočiti i suši i gradu, upadu poturica i tevabije, zlodoba gulenja seljaka u od strane državnih žbira. Sve će to mačvanski seljak, i vitez od crnice, pregrmeti. Uzdajući se u Boga, i u sebe...
Najnoviji broj
18. april 2024.
