SLIKE IZ SEOSKOG ŽIVOTA STOJANA ANIČIĆA
ZAHVALNOST ZAVIČAJU
Dug prema rodnom selu Stojan Aničić-Oki iz Badovinaca, vraća sasvim predano, koliko zna i ume. Drinu i nebo nad njom dopunjuje kvrgavim drvećem, dereglijom ili mostom, a često se tu nađu i obnažene ženske figure
Stojan Aničić-Oki slikar i likovni pedagog iz Badovinaca prvi put, svet je ugledao 7. februara 1974. godine. Njegovi zemljaci i kolege slikari iz milošte ga zovu Oki. Školovao se za nastavnika likovne kulture. Živi i radi kao likovni pedagog u badovinačkoj seoskoj osnovnoj školi. Član je ULS u Šapcu.
Slikarstvom je počeo da se ozbiljnije bavi pre 12 godina. Startovao je sa slikom “Buđenje“ 1999. godine izražavajući svojevrstan protest protiv NATO bombardovanja bivše Jugoslavije. Prvu samostalnu izložbu slika imao je u rodnom selu 2001. godine. Došla je promocija slike “Seobe“ u sali KOC, Bogatić, zatim samostalne izložbe, “Podsticaji i opomene“, galerija Trag Sremčica 2009. godine, “Dijalog sa zavičajem“ u galeriji KC Šabac, iste godine i više drugih samostalnih i grupnih izložbi i učešća na kolonijama slikara u raznim predelima i ambijentima.
Tridesetih godina prošlog veka Milivoje Martinović-Martin i Milić od Mačve, formiraju Mačvansku slikarsku školu.
“ Logično zvuči da je i Stojan Aničić njen organski i konstitutivni deo, ali bih uz slobodu koju sam sebi darujem, ipak ustvrdio da je Aničićevo pripadanje mačvanskom slikarstvu spoljašnjeg karaktera. Dubinski Stojanovo slikarstvo poseduje specifičnu samosvojnost, koja ga u najboljem smislu izuzima iz opšte poetike mačvanskih slikara“, piše između ostalog profesor Ranko Stojanović u jednom od Stojanovih kataloga za izložbu. Profesor Stojanović na Stojanovim platnima vocira vodu kao ključni motiv.
Slikarstvom je počeo da se ozbiljnije bavi pre 12 godina. Startovao je sa slikom “Buđenje“ 1999. godine izražavajući svojevrstan protest protiv NATO bombardovanja bivše Jugoslavije. Prvu samostalnu izložbu slika imao je u rodnom selu 2001. godine. Došla je promocija slike “Seobe“ u sali KOC, Bogatić, zatim samostalne izložbe, “Podsticaji i opomene“, galerija Trag Sremčica 2009. godine, “Dijalog sa zavičajem“ u galeriji KC Šabac, iste godine i više drugih samostalnih i grupnih izložbi i učešća na kolonijama slikara u raznim predelima i ambijentima.
Tridesetih godina prošlog veka Milivoje Martinović-Martin i Milić od Mačve, formiraju Mačvansku slikarsku školu.
“ Logično zvuči da je i Stojan Aničić njen organski i konstitutivni deo, ali bih uz slobodu koju sam sebi darujem, ipak ustvrdio da je Aničićevo pripadanje mačvanskom slikarstvu spoljašnjeg karaktera. Dubinski Stojanovo slikarstvo poseduje specifičnu samosvojnost, koja ga u najboljem smislu izuzima iz opšte poetike mačvanskih slikara“, piše između ostalog profesor Ranko Stojanović u jednom od Stojanovih kataloga za izložbu. Profesor Stojanović na Stojanovim platnima vocira vodu kao ključni motiv.
Najnoviji broj
18. april 2024.
