Pepelnica jagode

Pojava belih gljivičnih formacija na donjoj strani lista su indikatori zaraženosti pepelnicom. Pečati se šire i pokrivajau čitavu površinu, dovodeći do kovrdžanja listova na gore. Purpurno do crvenkaste mrlje takođe mogu biti propratna pojava kod ovog oboljenja. Gljivice se mogu raširiti na sve delove biljke, naročito kod gajenja u plasteniku, kao i na kulture koje se gaje u niskim tunelima ili stakleniku.

Smanjena izloženost svetlosti, kratka obdanica, visoka vlažnost vazduha i niske temperature vazduha doprinose razvoju ove bolesti. Kod većeg stepena zastupljenosti ovog oboljenja, mogući su znatni gubici u prinosima.

Primena zaštitnih sredstava odnosno sistemičnih fungicida u periodu početka cvetanja, kao i tokom vegetacionog ciklusa, smanjiće stepen zaraze i pojavu primarnih izazivača oboljenja

Pojava ovog oboljenja može se izbeći gajenjem otpornih sorti i korišćenjem zdravog sadnog materijala, dok se pravilnim održavanjem zasada umanjuje mogućnost pojave primarnih izazivača oboljenja. Primena zaštitnih sredstava odnosno sistemičnih fungicida u periodu početka cvetanja, kao i tokom vegetacionog ciklusa, smanjiće stepen zaraze i pojavu primarnih izazivača oboljenja.

Veliki broj hemijskih sredstava se uspešno koristi za suzbijanje pepelnice, kao što su aktivne materije: miklobutanil, azoksistrobin, piraklostrobin (samostalno ili u kombinaciji sa boskalidom),tiofanatemetil i sumpor. Za bolju efikasnost preporučljivo je rotirati različite aktivne materije , kako gljivice ne bi postale rezistenetne na pesticide.