SEĆANjA NA STARI ŠABAC
BOLNIČKA ULICA U ŠAPCU
Pre neki dan vozim se mojom ponikom kroz Bolničku ulicu i pazim da me neki nervozni vozač automobila ne pokupi. Kolovoz kao pista. Samo lete automobili i jednog trena setih se izgleda iste ulice pre pedesetak godina. Samo je nebo nad ulicom ostalo isto. Sve ostalo se promenilo.
Mi Šapčani rođeni oko Drugog svetskog rata tu ulicu smo zvali Bolnička jer se u njoj nalazila Okružna bolnica. Ulica je nosila taj naziv do 1923. godine kada je prekrštena u Vojvode Mišića. Te godine je još dvadesetak ulica dobilo nove nazive po zaslužnim istorijskim ličnostima. Dobro je da je tada dobila naziv po Srbinu koji će ostati zapamćen kao veliki vojskovođa jer kakva su došla vremena danas bi možda nosila naziv nekog novopečenog tajkuna. Ulica Vojvode Mišića bila je pokrivena kaldrmom preko koje se nalazio sloj fine prašine debljine preko 20 centimetara. U vreme šezdesetih godina, kada su još retki automobili prolazili ulicom, podizao se oblak prašine do neba. Kako je ulica izgledala u vreme kiša to slika prikazuje. Spratna zgrada Gimnazije podignuta je 1927. godine. Ona je u produžetku do ulice imala zidanu ogradu. U produžetku gimnazije posle Drugog svetskog rata nalazile su se prizemne zgrade. U jednoj od njih radila je ambulanta gde smo kao učenici išli na vakcinisanje. Sedamdesetih godina na tom prostoru započeta je gradnja stambenih zgrada. Ceo stambeni blok dobio je naziv ,,Mazin blok“ ali neka za sada ostane ,,mala slatka tajna“ ko je bila Maza. Na suprotnoj strani ulice na uglu je bila kuća Marinka Đorđevića Maše koji mi je dosta pomagao u prikupljanju podataka o starom Šapcu. Oko 1985. godine Đorđevićeva kuća se ruši i podiže se zgrada u kojoj danas radi „Jugobanka“. Idući dalje u sledećem bloku ulice nalazila se dugačka prizemna zgrada u kojoj je bila smeštena Okružna bolnica.
Preko puta Okružne bolnice bila je kuća dr Dunjića u kojoj su živele časne sestre koje su bile katoličke vere. One su radile na nezi bolesnika u susednoj bolnici sve do oko 1960. godine. Dunjićeva kuća bila je okružena sa velikim gustim parkom i delovala je tajnovito. Kao dete, sećam se, kako su časne sestre izlazile iz žicom ograđenog parka i brzo prelazile ulicu odlazeći u bolnici. Obično su išle u paru obučene u duge crne odore dok su na glavi nosile visoke bele kape. Ruke su držale na grudima, delovale su gordo i mistično kao i kuća u kojoj su boravile. Zgrada u kojoj se nalazila Okružna bolnica podignuta je 1865. godine i jedna je od najstarijih u Šapcu. Zub vremena počeo je da ostavlja tragove na njoj i više nije zadovoljavala uslove za boravak bolesnika. U zgradu nekadašnje stare prizemne bolničke zgrade useljava se Međuopštinski arhiv. Pre par godina stara zgrada je konačno adaptirana i u poslednji čas sačuvana od daljeg propadanja. Enterijer zgade je izmenjen. Prostor visokog tavana racionalno je iskorišćen za gradnju više kancelarija, biblioteku arhiva i galerijski prostor dok su u prizemlju ostali depoi sa arhivskom građom. Spoljni izgled zgrade iz 1865. godine ostao je nepromenjen. Zidana ograda na kojoj se nalazi produženi deo sa metalnom mrežom i masivna metalna kapija stari su koliko i zgrada.
Posle završetka Prvog svetskog rata Šabac je kao deo ratne odštete dobio od Nemačke više montažnih drvenih baraka obojenih u tamno- zelenu boju. Dve od njih bile su postavljene sa obe strane zgrade Okružne bolnice. Leva baraka je izgorela u toku jedne noći oko 1967. godine. Stanovao sam u blizini kada je požar izbio i trčao sam sa foto aparatom da zabeležim taj događaj. Desna baraka u kojoj je bio smešten Antituberkulozni dispanzer srušena je oko 1970. godine i na njenom mestu se danas nalazi zgrada u kojoj radi Uprava medecine rada. Kuća dr Dunjića otkupljena je i preuređena u Gradsku kuću sa uređenim parkom u kojem se nalazi kameni rimski sarkofag.
Izgled ulice Vojvode Mišića toliko se promenio za zadnjih četrdeset godina da je danas teško prepoznati isti prostor prikazan na starim fotografijama. To je posebno izraženo na drugom delu ulice u bluzini današnje pijace na Živinarniku. Većina naših sugrađana ne zna zašto se taj deo Šapca zove Živinarnik. Neposredno pred rušenje kuće u kojoj se nalazio Živinarnik 2004. godine napravio sam par snimaka već odavno napuštenog objekta. Danas se na tom mestu preko puta benzinske pumpe nalazi višespratnica. Verovatno ste već zaboravili šta se na tom mestu nalazilo samo pre osam godina.
„Šabački glasnik“ je objavio tekst u kojem piše da će Prva živinarska selekcijska zadruga u Šapcu održati svoju redovnu godišnu skupštinu na dan 12. marta 1933. godine, kao i informaciju da se jaja za rasad rasne živine Rod““Ajland mogu dobiti u živinarskoj sekcijskoj zadruzi u Vojvode Mišića ul. br.68. Kao što vidite tada se vodilo računa šta će Šapčani jesti. A danas? Zaključak donesite sami! Tih dalekih tridesetih godina živinarska farma je bila na periferiji Šapca. Južno su bile njive i livade. Posle Drugog svetskog rata na Živinarniku je HI Zorka sagradila niz tipskih stambenih zgrada za svoje radnike. Danas one postoje samo na starim fotografijama. Većina od njih promenile su izgled a neke su i porušene da bi se oslobodio prostor za gradnju nekog novog Šapca u kojem bi život trebao da bude humaniji. Šta Vi mislite o tome?
Dragutin Dragan Petrović
Mi Šapčani rođeni oko Drugog svetskog rata tu ulicu smo zvali Bolnička jer se u njoj nalazila Okružna bolnica. Ulica je nosila taj naziv do 1923. godine kada je prekrštena u Vojvode Mišića. Te godine je još dvadesetak ulica dobilo nove nazive po zaslužnim istorijskim ličnostima. Dobro je da je tada dobila naziv po Srbinu koji će ostati zapamćen kao veliki vojskovođa jer kakva su došla vremena danas bi možda nosila naziv nekog novopečenog tajkuna. Ulica Vojvode Mišića bila je pokrivena kaldrmom preko koje se nalazio sloj fine prašine debljine preko 20 centimetara. U vreme šezdesetih godina, kada su još retki automobili prolazili ulicom, podizao se oblak prašine do neba. Kako je ulica izgledala u vreme kiša to slika prikazuje. Spratna zgrada Gimnazije podignuta je 1927. godine. Ona je u produžetku do ulice imala zidanu ogradu. U produžetku gimnazije posle Drugog svetskog rata nalazile su se prizemne zgrade. U jednoj od njih radila je ambulanta gde smo kao učenici išli na vakcinisanje. Sedamdesetih godina na tom prostoru započeta je gradnja stambenih zgrada. Ceo stambeni blok dobio je naziv ,,Mazin blok“ ali neka za sada ostane ,,mala slatka tajna“ ko je bila Maza. Na suprotnoj strani ulice na uglu je bila kuća Marinka Đorđevića Maše koji mi je dosta pomagao u prikupljanju podataka o starom Šapcu. Oko 1985. godine Đorđevićeva kuća se ruši i podiže se zgrada u kojoj danas radi „Jugobanka“. Idući dalje u sledećem bloku ulice nalazila se dugačka prizemna zgrada u kojoj je bila smeštena Okružna bolnica.
Preko puta Okružne bolnice bila je kuća dr Dunjića u kojoj su živele časne sestre koje su bile katoličke vere. One su radile na nezi bolesnika u susednoj bolnici sve do oko 1960. godine. Dunjićeva kuća bila je okružena sa velikim gustim parkom i delovala je tajnovito. Kao dete, sećam se, kako su časne sestre izlazile iz žicom ograđenog parka i brzo prelazile ulicu odlazeći u bolnici. Obično su išle u paru obučene u duge crne odore dok su na glavi nosile visoke bele kape. Ruke su držale na grudima, delovale su gordo i mistično kao i kuća u kojoj su boravile. Zgrada u kojoj se nalazila Okružna bolnica podignuta je 1865. godine i jedna je od najstarijih u Šapcu. Zub vremena počeo je da ostavlja tragove na njoj i više nije zadovoljavala uslove za boravak bolesnika. U zgradu nekadašnje stare prizemne bolničke zgrade useljava se Međuopštinski arhiv. Pre par godina stara zgrada je konačno adaptirana i u poslednji čas sačuvana od daljeg propadanja. Enterijer zgade je izmenjen. Prostor visokog tavana racionalno je iskorišćen za gradnju više kancelarija, biblioteku arhiva i galerijski prostor dok su u prizemlju ostali depoi sa arhivskom građom. Spoljni izgled zgrade iz 1865. godine ostao je nepromenjen. Zidana ograda na kojoj se nalazi produženi deo sa metalnom mrežom i masivna metalna kapija stari su koliko i zgrada.
Posle završetka Prvog svetskog rata Šabac je kao deo ratne odštete dobio od Nemačke više montažnih drvenih baraka obojenih u tamno- zelenu boju. Dve od njih bile su postavljene sa obe strane zgrade Okružne bolnice. Leva baraka je izgorela u toku jedne noći oko 1967. godine. Stanovao sam u blizini kada je požar izbio i trčao sam sa foto aparatom da zabeležim taj događaj. Desna baraka u kojoj je bio smešten Antituberkulozni dispanzer srušena je oko 1970. godine i na njenom mestu se danas nalazi zgrada u kojoj radi Uprava medecine rada. Kuća dr Dunjića otkupljena je i preuređena u Gradsku kuću sa uređenim parkom u kojem se nalazi kameni rimski sarkofag.
Izgled ulice Vojvode Mišića toliko se promenio za zadnjih četrdeset godina da je danas teško prepoznati isti prostor prikazan na starim fotografijama. To je posebno izraženo na drugom delu ulice u bluzini današnje pijace na Živinarniku. Većina naših sugrađana ne zna zašto se taj deo Šapca zove Živinarnik. Neposredno pred rušenje kuće u kojoj se nalazio Živinarnik 2004. godine napravio sam par snimaka već odavno napuštenog objekta. Danas se na tom mestu preko puta benzinske pumpe nalazi višespratnica. Verovatno ste već zaboravili šta se na tom mestu nalazilo samo pre osam godina.
„Šabački glasnik“ je objavio tekst u kojem piše da će Prva živinarska selekcijska zadruga u Šapcu održati svoju redovnu godišnu skupštinu na dan 12. marta 1933. godine, kao i informaciju da se jaja za rasad rasne živine Rod““Ajland mogu dobiti u živinarskoj sekcijskoj zadruzi u Vojvode Mišića ul. br.68. Kao što vidite tada se vodilo računa šta će Šapčani jesti. A danas? Zaključak donesite sami! Tih dalekih tridesetih godina živinarska farma je bila na periferiji Šapca. Južno su bile njive i livade. Posle Drugog svetskog rata na Živinarniku je HI Zorka sagradila niz tipskih stambenih zgrada za svoje radnike. Danas one postoje samo na starim fotografijama. Većina od njih promenile su izgled a neke su i porušene da bi se oslobodio prostor za gradnju nekog novog Šapca u kojem bi život trebao da bude humaniji. Šta Vi mislite o tome?
Dragutin Dragan Petrović
Najnoviji broj
18. april 2024.
