STARA PRIČA A NOVI PROBLEMI
KAMIČAK KAO PONORNICA
„Kamičak opet teče“- pisale su novine u proleće 2005. Godinu dana potom, novine pišu - „ Ponovila se kamička priča“. Sličnu priču voda plavi i ovog proleća
Zašto se stara loša priča ponavlja - pitaju se Kamičani i ovih dana dok voda postepeno nadolazi oko njihovih kuća. Na prostoru od Kamička prema Majuru, između Kamičkog groblja i šabačkog hipodroma, već sada se nalazi jezero formirano iznad njiva, bašti i dvorišta i prekriva nekoliko hektara. Najviše je ugroženo dvorište Milana Gajića, čiji plac od dvadesetak ari počinje od ulice Vojvode Putnika i većim delom sada se završava u močvari.
I ništa ne bi bilo čudno da je ta priča nastala od ovogodišnjih obilnih padavina, topljenja snega, nadolaženja vode iz okolnih njiva i rastom podzemnih voda, već, priča se iz godine u godinu, ponavlja. Naime, kada je zatrpan Kamičak, preostalo korito rečice nije bilo dovoljno da prihvati vodu nadolazeću, kako tvrde meštani, sa čak okolnih pet hiljada hektara. Prilikom izgradnje Zaobilaznog puta oko Šapca, i Cerskog obodnog kanala, postavljena je crpna stanica na kraju današnje ulice Šesti puk. I ta stanica moćnim pumpama prebacivala je nadošlu vodu u Cerski kanal te sprečavala plavljenje u delu Šapca i Majura. A onda su, ko zna kako i zašto, pumpe prestale da rade, voda se, naravno, tu skupljala a meštani su čekali kada će im uteći u domove.
Polovinom januara 2004. godine pa do kraja aprila, tu je postojalo jezero. Sledeće godine voda počinje da nadolazi od 7. januara. Pa opet, već decembra iste godine, i trajalo je to sve do proleća 2006. kada su čitav kraj zadesile obilnije poplave.
Sve to, čak i nivo vode, zapisivao je Milan Gajić. Pa i telefonske i direktne razgovore sa nadležnim. Beleži da je od 23. marta do 5. aprila te godine, u njegovom dvorištu postavljena pumpa Vodoprivrednog preduzeća „Sava“, te da je tu boravila i njihova ekipa koja je dan i noć iz jezera ispumpavala vodu da ne bi poplavila kako njegovu tako i okolne kuće. Beleži i da su ti ljudi dali sve od sebe, i opet im izražava posebnu zahvalnost, koju, razume se, nema za ostale organizacije, organe i ljude koji na taj problem gledaju po onoj narodnoj „Brigo moja pređi na drugoga“.
Istini za volju, angažovanjem Mesne zajednice „Kamičak“, pojedinaca koji su potpisivali peticiju, činili čak i stručne elaborate za rešavanje problema, animirane su odgovarajuće službe opštinske uprave, a čitava priča je došla i do gradonačelnika. Te, 2007. godine, uz pomoć Opštine, odnosno opredeljenog novca, pročišćena su oko dva kilometra preostalog nezatrpanog dela kamičke reke kako bi se voda lakše sprovela do crpne stanice koja je zatim vodu prebacivala, odnosno kroz ispusne sisteme probacivala ispod Obilaznog puta, i odvodila u Cerski kanal, čija je, uostalom i namena da čitav kraj brani od poplava. I, tada su Kamičani spašeni. Tada.
I ništa ne bi bilo čudno da je ta priča nastala od ovogodišnjih obilnih padavina, topljenja snega, nadolaženja vode iz okolnih njiva i rastom podzemnih voda, već, priča se iz godine u godinu, ponavlja. Naime, kada je zatrpan Kamičak, preostalo korito rečice nije bilo dovoljno da prihvati vodu nadolazeću, kako tvrde meštani, sa čak okolnih pet hiljada hektara. Prilikom izgradnje Zaobilaznog puta oko Šapca, i Cerskog obodnog kanala, postavljena je crpna stanica na kraju današnje ulice Šesti puk. I ta stanica moćnim pumpama prebacivala je nadošlu vodu u Cerski kanal te sprečavala plavljenje u delu Šapca i Majura. A onda su, ko zna kako i zašto, pumpe prestale da rade, voda se, naravno, tu skupljala a meštani su čekali kada će im uteći u domove.
Polovinom januara 2004. godine pa do kraja aprila, tu je postojalo jezero. Sledeće godine voda počinje da nadolazi od 7. januara. Pa opet, već decembra iste godine, i trajalo je to sve do proleća 2006. kada su čitav kraj zadesile obilnije poplave.
Sve to, čak i nivo vode, zapisivao je Milan Gajić. Pa i telefonske i direktne razgovore sa nadležnim. Beleži da je od 23. marta do 5. aprila te godine, u njegovom dvorištu postavljena pumpa Vodoprivrednog preduzeća „Sava“, te da je tu boravila i njihova ekipa koja je dan i noć iz jezera ispumpavala vodu da ne bi poplavila kako njegovu tako i okolne kuće. Beleži i da su ti ljudi dali sve od sebe, i opet im izražava posebnu zahvalnost, koju, razume se, nema za ostale organizacije, organe i ljude koji na taj problem gledaju po onoj narodnoj „Brigo moja pređi na drugoga“.
Istini za volju, angažovanjem Mesne zajednice „Kamičak“, pojedinaca koji su potpisivali peticiju, činili čak i stručne elaborate za rešavanje problema, animirane su odgovarajuće službe opštinske uprave, a čitava priča je došla i do gradonačelnika. Te, 2007. godine, uz pomoć Opštine, odnosno opredeljenog novca, pročišćena su oko dva kilometra preostalog nezatrpanog dela kamičke reke kako bi se voda lakše sprovela do crpne stanice koja je zatim vodu prebacivala, odnosno kroz ispusne sisteme probacivala ispod Obilaznog puta, i odvodila u Cerski kanal, čija je, uostalom i namena da čitav kraj brani od poplava. I, tada su Kamičani spašeni. Tada.
Najnoviji broj
25. april 2024.
