DRUŽENjA
ZABAVA U BEČEJU - ODMOR NA FRUŠKOJ GORI
Protekli četvrtak, jedanaesti jun 2015. godine, uobičajen radni dan, sa temperaturom i preko 30 stepeni C, radnici idu na posao, đaci u škole, a penzioneri traže predah u nekom prohladnom kutku.
Tog dana za brojne penzionere, članove Udruženja penzionisanih radnika MUP pripremljena je predivna zabava i druženje u Bečeju, od strane Udruženja penzionisanih radnika MUP PU Bečej, u restoranu “Don Kihot“ u renoviranoj vetrenjači, koja je podignuta davne 1896. godine, obrasla u stogodišnja stabla, čije krošnje prekrivaju prodiranje sunčevih zraka čineći boravak, baš, prijatnim.
Brojne goste pozdravio je dobrodošlicom, predsednik, pomenutog udruženja Feher Ferenc, navodeći brojne razloge za osnivanje ovakvog udruženja, a potom je gostima predstavio sliku svoga grada, grada Bečeja, koji je podignut na desnoj obali reke Tise, jedan od lepših gradova Vojvodine, sa bogatom istorijskom prošlošću, starom blizu 1.000 godina. Ime grada prvi put je evidentirano 1091. godine.
Davne 1238. godine ugarski kralj Bela IV poklonio je grad Bečej, sa okolinom krstaškim kaluđerima iz Stolnog Beograda.
U DžV veku grad Bečej je bio u posedu srpskog despota Đurđa Brankovića. Potom Bečej osvajaju Turci, na čelu sa Mehmed pašom Sokolovićem. Po završetku I svetskog rata grad Bečej ulazi u sastav Kraljevine Srbije, odnosno Kraljevine SHS.
Zemlja oko Bečeja je izuzetno plodna i rodna. Grad obiluje sa brojnim kulturno istorijskim znamenitostima, brojnim sportskim terenima. Ima odlične uslove za lov i ribolov. Uostalom pozivam prisutne da u određenom trenutku, današnjeg boravka u ovom gradu, obiđu grad i upoznaju se sa njegovom lepotom.
Posle pozdravnog govora Ferenc je podelio Plakete zaslužnim pojedincima i udruženjima, među kojima je i udruženje penzionisanih radnika MUP Šabac, a potom je izveden bogat kulturno-umetnički i zabavni program od strane KUD “Šandor Petefi“ i članova ANIP “Đido“ iz Bečeja.
Visoka temperatura diktirala je tempo zabave u restoranu, pa su se mnogi odlučili da u međuvremenu obiđu grad, imali su priliku da uživaju pored reke Tise, a potom da posete Centar grada ““ centralni gradski trg koji krasi zgrada Opštine Bečej, čija je izgradnja otpočeta 1884. a završena 1905. Na gradskom trgu podignute su pravoslavna i katolička crkva. Pravoslavna crkva građena je od 1851. do 1858. i posvećena je sv. velikomučeniku Georgiju na njoj su tri tornja, što simboliše sveto trojstvo.
Katolička crkva podignuta na temeljima starije crkve 1830. godine, posvećena Velikoj Gospojini.
Posebno interesovanje kod gostiju privlačila je poseta starinskom dvorcu “Dunđerski“ koga je podigao 1923. godine, hercegovački doseljenik, Bogdan Dunđerski (1862 -““1943) veleposednik, a po ugledu na evropske velikoposednike. Dvorac se prostire na preko 65 hektara plodne oranice, na kojoj je prelepi park, sa brojnim stazama, jezerom, ergelom, itd.
Napuštajući Bečej i njegove znamenitosti Šapčani su odseli u debeloj hladovini Fruške Gore, gde im je izgleda bilo najprijatnije.
Tog dana za brojne penzionere, članove Udruženja penzionisanih radnika MUP pripremljena je predivna zabava i druženje u Bečeju, od strane Udruženja penzionisanih radnika MUP PU Bečej, u restoranu “Don Kihot“ u renoviranoj vetrenjači, koja je podignuta davne 1896. godine, obrasla u stogodišnja stabla, čije krošnje prekrivaju prodiranje sunčevih zraka čineći boravak, baš, prijatnim.
Brojne goste pozdravio je dobrodošlicom, predsednik, pomenutog udruženja Feher Ferenc, navodeći brojne razloge za osnivanje ovakvog udruženja, a potom je gostima predstavio sliku svoga grada, grada Bečeja, koji je podignut na desnoj obali reke Tise, jedan od lepših gradova Vojvodine, sa bogatom istorijskom prošlošću, starom blizu 1.000 godina. Ime grada prvi put je evidentirano 1091. godine.
Davne 1238. godine ugarski kralj Bela IV poklonio je grad Bečej, sa okolinom krstaškim kaluđerima iz Stolnog Beograda.
U DžV veku grad Bečej je bio u posedu srpskog despota Đurđa Brankovića. Potom Bečej osvajaju Turci, na čelu sa Mehmed pašom Sokolovićem. Po završetku I svetskog rata grad Bečej ulazi u sastav Kraljevine Srbije, odnosno Kraljevine SHS.
Zemlja oko Bečeja je izuzetno plodna i rodna. Grad obiluje sa brojnim kulturno istorijskim znamenitostima, brojnim sportskim terenima. Ima odlične uslove za lov i ribolov. Uostalom pozivam prisutne da u određenom trenutku, današnjeg boravka u ovom gradu, obiđu grad i upoznaju se sa njegovom lepotom.
Posle pozdravnog govora Ferenc je podelio Plakete zaslužnim pojedincima i udruženjima, među kojima je i udruženje penzionisanih radnika MUP Šabac, a potom je izveden bogat kulturno-umetnički i zabavni program od strane KUD “Šandor Petefi“ i članova ANIP “Đido“ iz Bečeja.
Visoka temperatura diktirala je tempo zabave u restoranu, pa su se mnogi odlučili da u međuvremenu obiđu grad, imali su priliku da uživaju pored reke Tise, a potom da posete Centar grada ““ centralni gradski trg koji krasi zgrada Opštine Bečej, čija je izgradnja otpočeta 1884. a završena 1905. Na gradskom trgu podignute su pravoslavna i katolička crkva. Pravoslavna crkva građena je od 1851. do 1858. i posvećena je sv. velikomučeniku Georgiju na njoj su tri tornja, što simboliše sveto trojstvo.
Katolička crkva podignuta na temeljima starije crkve 1830. godine, posvećena Velikoj Gospojini.
Posebno interesovanje kod gostiju privlačila je poseta starinskom dvorcu “Dunđerski“ koga je podigao 1923. godine, hercegovački doseljenik, Bogdan Dunđerski (1862 -““1943) veleposednik, a po ugledu na evropske velikoposednike. Dvorac se prostire na preko 65 hektara plodne oranice, na kojoj je prelepi park, sa brojnim stazama, jezerom, ergelom, itd.
Napuštajući Bečej i njegove znamenitosti Šapčani su odseli u debeloj hladovini Fruške Gore, gde im je izgleda bilo najprijatnije.
M. Botić
Najnoviji broj
18. april 2024.
