97 GODINA OD OSLOBOĐENjA ŠAPCA U PRVOM SVETSKOM RATU
SRPSKI VERDEN PAMTI SVOJE ŽRTVE
Austrougarske trupe su 2. novembra 1918. godine prešle Savu i napustile Šabac posle četiri godine okupacije. Ostavili su razrušen grad i sećanje na zverstva koja su počinili. U porti hrama u kome su naši sugrađani bili mučeni, a potom i ubijeni, vladika Lavrentije sa sveštenstvom, služio je parastos žrtvama u Prvom svetskom ratu.
Vence na spomenik položile su delegacije Vojske Srbije, Gradske uprave, Udruženja potomaka ratnika oslobodilačkih ratova od 1912. do 1920. godine, Subnora, Udruženja vojnih penzionera i Pokreta šabačkih socijalista.
- Šabac je u Prvi svetski rat ušao sa 14.000, a izašao sa 7.000 stanovnika, što znači da je svaki drugi stanovnik bio žrtva. Pored toga, Šabac je u to vreme bio, posle Beograda, najcivilizovaniji grad u Srbiji, kad je u pitanju kultura, trgovina, industrija... Kraj je dočekao skoro potpuno razoren, morao se graditi iznova. Mnogo je žrtava bilo, moramo ih se sećati, oni su to zaslužili, a to je naša obaveza prema njima, rekao je Ilija Tovarović, predsednik Udruženja potomaka ratnika od 1912. do 1920. godine.
Odajući poštu svima koji su položili živote za slobodu, gradonačelnik Šapca Nebojša Zelenović je rekao da je naša obaveza da pamtimo dela onih koji su gledali u budućnost, da ih kao nasleđe prenosimo na mlađe generacije, sa porukom i nadom da će ratovi ostati deo prošlosti - Osim Beograda, Šabac je jedini grad koji je dobio visoka priznanja za zasluge, herojstvo i stradanje u Prvom svetskom ratu - francusti Ratni krst sa palminom grančicom, čehoslovački Beli orao i Karađorđevu zvezdu sa mačevima četvrtog reda. Danas je prilika da se zapitamo da li kao pojedinci i društvo činimo dovoljno i doprinosimo kulturi sećanja, jer narod koji ne poznaje svoju istoriju, osuđen je da je ponovi. Sama činjenica da je veliki broj građana i predstavnika društvenih organizacija došao danas dovoljno govori.
Dan oslobođenja upotpunio je hor Muzičke škole “Mihajlo Vukdragović”.
Vence na spomenik položile su delegacije Vojske Srbije, Gradske uprave, Udruženja potomaka ratnika oslobodilačkih ratova od 1912. do 1920. godine, Subnora, Udruženja vojnih penzionera i Pokreta šabačkih socijalista.
- Šabac je u Prvi svetski rat ušao sa 14.000, a izašao sa 7.000 stanovnika, što znači da je svaki drugi stanovnik bio žrtva. Pored toga, Šabac je u to vreme bio, posle Beograda, najcivilizovaniji grad u Srbiji, kad je u pitanju kultura, trgovina, industrija... Kraj je dočekao skoro potpuno razoren, morao se graditi iznova. Mnogo je žrtava bilo, moramo ih se sećati, oni su to zaslužili, a to je naša obaveza prema njima, rekao je Ilija Tovarović, predsednik Udruženja potomaka ratnika od 1912. do 1920. godine.
Odajući poštu svima koji su položili živote za slobodu, gradonačelnik Šapca Nebojša Zelenović je rekao da je naša obaveza da pamtimo dela onih koji su gledali u budućnost, da ih kao nasleđe prenosimo na mlađe generacije, sa porukom i nadom da će ratovi ostati deo prošlosti - Osim Beograda, Šabac je jedini grad koji je dobio visoka priznanja za zasluge, herojstvo i stradanje u Prvom svetskom ratu - francusti Ratni krst sa palminom grančicom, čehoslovački Beli orao i Karađorđevu zvezdu sa mačevima četvrtog reda. Danas je prilika da se zapitamo da li kao pojedinci i društvo činimo dovoljno i doprinosimo kulturi sećanja, jer narod koji ne poznaje svoju istoriju, osuđen je da je ponovi. Sama činjenica da je veliki broj građana i predstavnika društvenih organizacija došao danas dovoljno govori.
Dan oslobođenja upotpunio je hor Muzičke škole “Mihajlo Vukdragović”.
M.F.
Najnoviji broj
18. april 2024.
