U DOMU VOJSKE U BEOGRADU ODRŽANA PROMOCIJA KNjIGE “SRPSKA VOJSKA, ORUŽJE NAŠIH POBEDA”
KARIKA KOJA JE NEDOSTAJALA
“Želja mi je bila da čitaoce, posebno one mlađe, koji ovu knjigu uzmu zbog oružja, upoznam i sa bitkama koje su njime vođene a time i sa ljudima koji su ga koristili u odbrani otadžbine. U nadi da će ih, saznanje o tome ko su im bili preci, učiniti ponosnim onim što su. U tom smislu, ovo delo doživljavam kao vraćanje duga prema njima, mojim i vašim pradedovima i čuvanju uspomene na njih, da se ne zaborave”, istakao je autor knjige “Srpska vojska, oružje naših pobeda” Branislav V. Stanković
Prošlog ponedeljka u Domu vojske u Beogradu, predstavljena je knjiga Branislava V. Stankovića “Srpska vojska, oružje naših pobeda 1914-1918”. O delu su, pored samog autora, govorili istoričar i muzejski savetnik Svetlanka Milutinović, saradnik Istorijskog arhiva Srbije Branko Bogdanović i pukovnik avijacije u penziji mr Dragan Krsmanović. U programu je učestvovala vokalna grupa “Vidovdan” iz Beograda.
- Na preko 400 strana teksta autor je u prvoj polovini knjige obradio Pešadijsko naoružanje vojske Kraljevine Srbije 1914.-1918. Prikazani su do najsitnijih detalja, oružje, municija i pripadajuća oprema, koju je srpska vojska koristila tokom Prvog svetskog rata. Autor je detaljno istražio sve vrste vatrenog pešadijskog oružja i prateće municije i opreme koja ide uz njega. Dati su podaci o tome ko, kako i gde je proizvedeno, načinu nabavke i količinama koje su nabavljane. Za svaki primerak oružja ali municije, i bajoneta, data je fotografija, fabrički broj, preseci i crteži uz objašnjenje kako funkcionišu pojedini mehanizmi, tehničke karakteristike.
U drugom delu knjige pod nazivom: Ratni put srpske vojske 1914.-1918 autor je dao prikaz događanja tokom Prvog svetskog rata, odnosno Velikog rata kako se tada nazivao. Ono što je posebno zanimljivo a vezano je za ovaj drugi deo jeste činjenica da je Brana bio na svim ključnim tačkama i mestima ovih dešavanja, tako je recimo, na Gučevu otkrio rovove koji su i danas sačuvani, obrasli u šumu i trnje, za koje malo ko zna. S tim u vezi, smatram da bi Stanković bio i odličan vodič za obilazak ovih terena - istakla je između ostalog u svom izlaganju Svetlanka Milutinović.
Pukovnik avijacije u penziji mr Dragan Krsmanović osvrnuo se na jedinstvenost ove knjige u obilju literature objavljene u vreme obeležavanja veka od početka Prvog svetskog rata.
- Ova knjiga predstavlja kariku koja je nedostajala. Naime, obeležavanje veka od početka Velikog rata iniciralo je objavljivanjem velikog broja knjiga posvećenih toj temi. Dela koja na značajan način svedoče o događajima od pre sto godina, ali se uglavnom bave rekonstrukcijom samih dešavanja i pričama o ljudima koji su izvojevali pobedu. Za razliku od njih, sada imamo priču o oružju. Oružju naših pobeda. Na osnovu činjenica i dokumenata koji su ovde predočeni, na osnovu fotografija i dugogodišnjeg rada, mi ovde možemo da ispratimo kako se jedna država ozbiljno pripremala za rat. U knjizi možemo da ispratimo sve faze naoružanja, pripreme, i da vidimo veličinu jedne male Srbije, koja je uprkos materijalnim ograničenjima uspela da izdvoji sredstva da bude spremna u vojnom smislu - rekao je Krsmanović, i naglasio kao savet nekim današnjim ili budućim generacijama koje se bave i odlučuju o sudbini vojske.
- Možda mi nemamo nameru da ratujemo, ali uvek ima onih koji imaju. Zato ova država treba da izvuče pouku, da je lako demontirati sistem odbrane, ali, kada zatreba ne možeš ga čarobnim štapićem osposobiti za godinu ili dve. Zbog toga se, treba ugledati na tadašnju Kraljevinu Srbiju koja je pri Zavodu u Kragujevcu formirala začetke svoje vojne industrije i uspela iz svog skromnog bruto nacionalnog dohotka da izdvoji sredstva za opremanje vojske. Podigla velike kredite u inostranstvu i kupila najsavremenije artiljerijsko i streljačko naoružanje, jer da to nije u tom trenutku uradila pokazala bi se kao neozbiljna, kao država koje je preskočila ceo jedan vek svoje državnosti.
- Posebno interesantno, kada govorimo o Brani je, da se on među prvima posvetio oblasti koja tek danas postaje popularna. To je ratna arheologija. On je od malih nogu proučavao položaje srpske vojske tokom, pre svega u Mačvi, gde su se odvijale najkrvavije bitke. Istovremeno, on proučava i dopunjava podatke proučavanjem stručne literature. On koristi Jakovljevića, kojeg dobro proverava ali i mnoge druge autore kao što je npr. Kiš. Upoređuje mesta vremena, događaje. Sve to nakon tri decenije rezultira predivnom knjigom koja govori o naoružanju srpske vojske, kvalitetu i prednostima nad neprijateljskim naoružanjem ali i o oružju koje smo dobili kao pomoć od saveznika. Pored ovoga, Stanković opisuje i borbe gde je neosporna važnost malog čoveka i njegovog oružja kojim je izvojevao bitke i koji je uspeo da stvori veliku državu- izjavio je Branko Bogdanović.
Sam autor, je bliže objasnio sam proces njegovog istraživačkog rada, ali i motive koji su ga vodili prilikom pisanja ovog dela.
-Želja mi je bila da čitaoce, posebno one mlađe, koji ovu knjigu uzmu zbog oružja, upoznam i sa bitkama koje su njime vođene a time i sa ljudima koji su ga koristili u odbrani otadžbine. U nadi da će ih, saznanje o tome ko su im bili preci, učiniti ponosnim onim što su. U tom smislu, ovo delo doživljavam kao vraćanje duga prema njima, mojim i vašim pradedovima i čuvanju uspomene na njih, da se ne zaborave.
Kada je reč o samom procesu rada, većina mojih poznanika je upoznata da je “Oružje naših pobeda” rezultat višedecenijske posvećenosti. Vršeći istraživanja po bivšim bojištima i koristeći svu, meni dostupnu literaturu, dokumenta kao i svedočenja savremenika pokušao sam da u knjizi dam odgovore na pitanja koja su, pre svega, mene interesovala i da ih podelim sa čitaocima. Naravno, mnoge činjenice su još nepoznate a verujem da neke nikada nećemo saznati. Ipak, nadam se, da ovom knjigom dajem skroman doprinos istraživanju naoružanja srpske vojske, u najslavnijem periodu srpske istorije – izjavio je Branislav V. Stanković.
Prvo izdanje knjige u tiražu od 150 primeraka, danas je pronašlo put do svojih čitalaca. U pripremi je drugo izdanje, dok autor posebnim delom u ovoj knjizi posvećenom artiljeriji najavljuje temu svog sledećeg štampanog izdanja.
- Na preko 400 strana teksta autor je u prvoj polovini knjige obradio Pešadijsko naoružanje vojske Kraljevine Srbije 1914.-1918. Prikazani su do najsitnijih detalja, oružje, municija i pripadajuća oprema, koju je srpska vojska koristila tokom Prvog svetskog rata. Autor je detaljno istražio sve vrste vatrenog pešadijskog oružja i prateće municije i opreme koja ide uz njega. Dati su podaci o tome ko, kako i gde je proizvedeno, načinu nabavke i količinama koje su nabavljane. Za svaki primerak oružja ali municije, i bajoneta, data je fotografija, fabrički broj, preseci i crteži uz objašnjenje kako funkcionišu pojedini mehanizmi, tehničke karakteristike.
U drugom delu knjige pod nazivom: Ratni put srpske vojske 1914.-1918 autor je dao prikaz događanja tokom Prvog svetskog rata, odnosno Velikog rata kako se tada nazivao. Ono što je posebno zanimljivo a vezano je za ovaj drugi deo jeste činjenica da je Brana bio na svim ključnim tačkama i mestima ovih dešavanja, tako je recimo, na Gučevu otkrio rovove koji su i danas sačuvani, obrasli u šumu i trnje, za koje malo ko zna. S tim u vezi, smatram da bi Stanković bio i odličan vodič za obilazak ovih terena - istakla je između ostalog u svom izlaganju Svetlanka Milutinović.
Pukovnik avijacije u penziji mr Dragan Krsmanović osvrnuo se na jedinstvenost ove knjige u obilju literature objavljene u vreme obeležavanja veka od početka Prvog svetskog rata.
- Ova knjiga predstavlja kariku koja je nedostajala. Naime, obeležavanje veka od početka Velikog rata iniciralo je objavljivanjem velikog broja knjiga posvećenih toj temi. Dela koja na značajan način svedoče o događajima od pre sto godina, ali se uglavnom bave rekonstrukcijom samih dešavanja i pričama o ljudima koji su izvojevali pobedu. Za razliku od njih, sada imamo priču o oružju. Oružju naših pobeda. Na osnovu činjenica i dokumenata koji su ovde predočeni, na osnovu fotografija i dugogodišnjeg rada, mi ovde možemo da ispratimo kako se jedna država ozbiljno pripremala za rat. U knjizi možemo da ispratimo sve faze naoružanja, pripreme, i da vidimo veličinu jedne male Srbije, koja je uprkos materijalnim ograničenjima uspela da izdvoji sredstva da bude spremna u vojnom smislu - rekao je Krsmanović, i naglasio kao savet nekim današnjim ili budućim generacijama koje se bave i odlučuju o sudbini vojske.
- Možda mi nemamo nameru da ratujemo, ali uvek ima onih koji imaju. Zato ova država treba da izvuče pouku, da je lako demontirati sistem odbrane, ali, kada zatreba ne možeš ga čarobnim štapićem osposobiti za godinu ili dve. Zbog toga se, treba ugledati na tadašnju Kraljevinu Srbiju koja je pri Zavodu u Kragujevcu formirala začetke svoje vojne industrije i uspela iz svog skromnog bruto nacionalnog dohotka da izdvoji sredstva za opremanje vojske. Podigla velike kredite u inostranstvu i kupila najsavremenije artiljerijsko i streljačko naoružanje, jer da to nije u tom trenutku uradila pokazala bi se kao neozbiljna, kao država koje je preskočila ceo jedan vek svoje državnosti.
- Posebno interesantno, kada govorimo o Brani je, da se on među prvima posvetio oblasti koja tek danas postaje popularna. To je ratna arheologija. On je od malih nogu proučavao položaje srpske vojske tokom, pre svega u Mačvi, gde su se odvijale najkrvavije bitke. Istovremeno, on proučava i dopunjava podatke proučavanjem stručne literature. On koristi Jakovljevića, kojeg dobro proverava ali i mnoge druge autore kao što je npr. Kiš. Upoređuje mesta vremena, događaje. Sve to nakon tri decenije rezultira predivnom knjigom koja govori o naoružanju srpske vojske, kvalitetu i prednostima nad neprijateljskim naoružanjem ali i o oružju koje smo dobili kao pomoć od saveznika. Pored ovoga, Stanković opisuje i borbe gde je neosporna važnost malog čoveka i njegovog oružja kojim je izvojevao bitke i koji je uspeo da stvori veliku državu- izjavio je Branko Bogdanović.
Sam autor, je bliže objasnio sam proces njegovog istraživačkog rada, ali i motive koji su ga vodili prilikom pisanja ovog dela.
-Želja mi je bila da čitaoce, posebno one mlađe, koji ovu knjigu uzmu zbog oružja, upoznam i sa bitkama koje su njime vođene a time i sa ljudima koji su ga koristili u odbrani otadžbine. U nadi da će ih, saznanje o tome ko su im bili preci, učiniti ponosnim onim što su. U tom smislu, ovo delo doživljavam kao vraćanje duga prema njima, mojim i vašim pradedovima i čuvanju uspomene na njih, da se ne zaborave.
Kada je reč o samom procesu rada, većina mojih poznanika je upoznata da je “Oružje naših pobeda” rezultat višedecenijske posvećenosti. Vršeći istraživanja po bivšim bojištima i koristeći svu, meni dostupnu literaturu, dokumenta kao i svedočenja savremenika pokušao sam da u knjizi dam odgovore na pitanja koja su, pre svega, mene interesovala i da ih podelim sa čitaocima. Naravno, mnoge činjenice su još nepoznate a verujem da neke nikada nećemo saznati. Ipak, nadam se, da ovom knjigom dajem skroman doprinos istraživanju naoružanja srpske vojske, u najslavnijem periodu srpske istorije – izjavio je Branislav V. Stanković.
Prvo izdanje knjige u tiražu od 150 primeraka, danas je pronašlo put do svojih čitalaca. U pripremi je drugo izdanje, dok autor posebnim delom u ovoj knjizi posvećenom artiljeriji najavljuje temu svog sledećeg štampanog izdanja.
T.Trifković
Najnoviji broj
18. april 2024.
