VELA - ČUVAR BAŠTINE

Putevima naše lepe Posavine, posle Dumače, Mišara, i Orida, u selu Mrđenovac, naišli smo na bezvremeni ogranak kulture još iz prošlog veka. To je etno ““ dvorište pravog pravcatog čuvara srpske baštine, gospodina Velimira Boškovića - Vele. Penzioner od skora, a negdašnji direktor Zavoda za statistiku u Šapcu, koji nikad nije izgubio vezu sa selom ni istorijom svoga kraja, u toku dvočasovne posete, prošetao nas je hodnicima istorije, Šapca, šabačke Posavine, pa i Srba generalno, ratova, turskih osvajanja“¦ U prijatnom hladu, uz domaću gibanicu, ređale su se slike iz doba Karađorđeve bune, Jelenčanske i Mišarske bitke, Cicvarića, kad je Šabac bio najveći trgovački centar na granici sa Austrijom“¦ Skroman po prirodi, “lirski čovek“, decenijama skuplja materijalnu i duhovnu građu za monografiju sela Mrđenovac, a iza sebe u baštinu je ostavio i etno - zbirku pesama “Kićanka“.
Malo se zna o Mrđenovcu, da je to kraj boema, kafana, ribarenja, veseljaka, baštovana, gde se znalo često pojesti a još češće i popiti, gde su “bele zore“ dočekivane četvoronoške, a počinjale pozivom “na ribu“, kao izgovorom, na nekoj od savskih vikendica.