SFRJ, SRJ, SCG I SRBIJA NA LETNjIM PARAOLIMPIJSKIM IGRAMA
TROBOJKE NA POBEDNIČKOM JARBOLU
Treći put nastupamo kao Srbija nastupamo na Paraolimpijskim igrama. Na pobedničkim ceremonijama, crveno ““ plavo ““ bela trobojka podizana je u Pekingu i Londonu ukupno sedam puta, a dva puta je bila iznad drugih praćena himnom “Bože pravde“
SVETSKI REKORD DIMITRIJEVIĆA
Posle promene tri naziva, prvi put u istoriji našeg paraolimpizma, kao Srbija, nastupili smo u Pekingu 2008. godine. Zastavu je na otvaranju nosio Zlatko Kesler, a iako nismo bili brojni, svega 14 sportista, naciju su obradovale dve srebrne medalje. Već svima poznata stonoteniserka Borislava Perić Ranković. Poražena je tek u finalu od najbolje svetske igračice Čo Jing. Istu medalju zaslužio je i bacač diska Draženko Mitrović.
Još malobrojniji tim Srbija je imala pre 4 godine (13 sportista), ali odabrani koji su, na ceremoniji otvaranja išli iza “barjaktara“ Draženka Mitrovića doneli su u otadžbinu čak pet medalja. Upravo Mitrović, kao i Ranković Perić, odbranili su svoja srebra (Borislava je poražena u reprizi finala iz Kine), a svoje peto olimpijsko odličje osvojio je Zlatko Kesler, stonoteniser u kategoriji tri. Još lepše uspomene iz prestonice Britanije poneli su Tanja Dragić, šampionka u bacanju koplja, a posebno Željko Dimitrijević. On je osvojio zlato u bacanju čunja, uz svetski rekord sa 1010 bodova prikupljenih kroz 3 pokušaja, a najbolji hitac bio je prvi od 26 metara i 88 centimetara.
OD MILKE DO ZLATKA
Prvi naši paraolimpijci nastupili su 1972. godine u Hajdelbergu. U tom periodu još su to bile igre koje su obuhvatale samo sportiste sa povredama kičme, u invalidskim kolicima. Put Nemačke otputovalo je 22 sportista, a kući su doneli i četiri medalje. Petra Sitar osvojila je titulu u trci na 60 metara druge kategorije, Milka Milinković je bila “srebrna“ u trci na 60 metara u 4. kategoriji, kao i bronzu u bacanju koplja. Bronzom okitio i Jože Okoren, bacač diska u drugoj kategoriji.
Nije bilo Jugoslovena u Torontu 1976. godine, ali su u, generalno sportski uspešnim 80 ““ im godinama, svoj doprinos dali paraolimpijci. U holandskom Arnhajmu borio se 31 takmičar, a osvojeno je čak 18 medalja. Proslavili su se stonoteniser u pojedinačnoj i ekipnoj konkurenciji, Svetislav Dimitrijević i plivač Jožef Banfi, osvojivši po dva zlata, a na najviši stepenik popeo još jedan stonoteniser Franc Šimunić (uzeo je i jedno srebro). Jugoslavija je osvojila još četiri srebra i devet bronzi, među kojima je i prvo ekipno odličje. Reprezentativci u sedećoj odbojci zaslužili su bronzu, iza Holandije i Švedske.
Kao što su OI u Los Anđelesu 1984. godine bile najuspešnije u istoriji ovdašnjeg olimpizma, tako su i Paraolimpijske igre u Njujorku donele “bogatu žetvu“ odličja. Jugoslavija je osvojila čak 32 medalje (11 zlatnih, 10 srebrnih i 11 bronzanih). Sedme POI proširile su obuhvat sportista, a paralelno su održavana takmičenje olimpijaca u invalidskim kolicima (u V. Britaniji), odnosno onih sa vizuelnim smetnjama i amputacijama u SAD. Najviše uspeha “Juga“ je imala u atletici, ali su svoj kvalitet pokazali plivači, strelci i stonoteniseri. Skakač u dalj i troskokaš Ante Pehar sa 2 zlata i trkač u kolicima Slobodan Adžić koji se na pobedničko postolje penjao tri puta, obeležili su ove letnje POI 1984. U Njujorku, JPOK je upotpunio kolekciju u ekipnim sportovima. Muška golbol ekipa (sport namenjen slepim osobama) stigla je do treće pozicije, uz epitet najbolje evropske selekcije. Zlato su osvojili domaći, dok je Egipat bio drugi.
Paraolimpijske igre u Seulu 1988. godine istovremeno su prve koje su održane pod tim imenom, neposredno posle Olimpijskih igara, u istom gradu i na istim borilištima, ali i poslednje za SFRJ. Na daleki istok otputovalo je 35 sportista iz Jugoslavije, a “teter“ na povratku bio je teži za 3 zlatne, 4 srebrne i 10 bronzanih medalja. Već čuvena atletičarka Milka Milinković i njena koleginica Nada Vuksanović okitile su se zlatom u svojim disciplinama, a “Hej Sloveni“ se slušala i zahvaljujući golbol ekipi koja je ovaj put bila bolja od SAD i Egipta.
Jugoslovenski paraolimpijci u Barseloni nastupali su pod olimpijskom zastavom. Iako je situacija u zemlji nosila pritisak i na njih, naši takmičari su osvojili 5 zlatnih, 3 srebrne i jednu bronzanu medalju. Atletičeri, plivači i strelci pronosili su slavu, a u Kataloniji bronzom je svoj niz započeo i aktuelni selektor stonotenisera i učesnik predstojećih Igara, Zlatko Kesler.
Bronzu iz Barselone, Kesler je “unapredio“ u zlato u Atlanti četiri godine kasnije pobedom nad Britancem Nilom Robinsonom. Osim njega, strelac Ružica Aleksov zlatom i srebrom, odnosno plivač Nenad Krisanović drugim mestom, upotpunili su kolekciju od 4 odličja osvojena u SAD. Na debiju pod imenom SR Jugoslavija nastupilo je 10 paraolimpijaca. Prilično “siromašna“ delegacija od 6 sportista nosila je plavo ““ belo ““ crvenu trobojku u Sidneju 2000. godine, no kontinuitet osvajanja medalja nastavio je Zlatko, ovaj put srebrom. U finalu ga je zaustavio Fracuz Žan Filip Robin.
Ista zastava, ali natpis SCG ispod stajao je na dresovima parolimpijaca u Atini pre 12 godina. Svega petoro sportista bilo je u drevnom gradu, ali su još jednom Kesler i bacač koplja Miloš Grlica stigli među najbolje. Stonotenisera je u polufinalu zaustavio upravo Francuz Robin, ali je bronza zasjala na grudima našeg igrača, a istu medalju obezbedio je i atletičar.
Na večnoj tabeli, najuspešnija nacija je SAD, a potom slede Francuska i Velika Britanija.
SRPSKI “BRAZILCI“
Srbiju će u Riju predstavljati 16 sportista. U stonom tenisu: Borisalava Perić ““ Ranković, Nada Matić, Mitar Palikuća, Goran Perlić, Zlatko Kesler; atletičari: Željko Dimitrijević, Nebojša Đurić, Miloš Mitić, Miloš Zarić, Nemanja Dimitrijević, Saška Sokolov; dizač tegova Petar Milenković, kao i strelci: Rastko Jokić, Zdravko Savanović, Laslo Šuranji, Živko Papaz i Dragan Ristić.
Posle promene tri naziva, prvi put u istoriji našeg paraolimpizma, kao Srbija, nastupili smo u Pekingu 2008. godine. Zastavu je na otvaranju nosio Zlatko Kesler, a iako nismo bili brojni, svega 14 sportista, naciju su obradovale dve srebrne medalje. Već svima poznata stonoteniserka Borislava Perić Ranković. Poražena je tek u finalu od najbolje svetske igračice Čo Jing. Istu medalju zaslužio je i bacač diska Draženko Mitrović.
Još malobrojniji tim Srbija je imala pre 4 godine (13 sportista), ali odabrani koji su, na ceremoniji otvaranja išli iza “barjaktara“ Draženka Mitrovića doneli su u otadžbinu čak pet medalja. Upravo Mitrović, kao i Ranković Perić, odbranili su svoja srebra (Borislava je poražena u reprizi finala iz Kine), a svoje peto olimpijsko odličje osvojio je Zlatko Kesler, stonoteniser u kategoriji tri. Još lepše uspomene iz prestonice Britanije poneli su Tanja Dragić, šampionka u bacanju koplja, a posebno Željko Dimitrijević. On je osvojio zlato u bacanju čunja, uz svetski rekord sa 1010 bodova prikupljenih kroz 3 pokušaja, a najbolji hitac bio je prvi od 26 metara i 88 centimetara.
OD MILKE DO ZLATKA
Prvi naši paraolimpijci nastupili su 1972. godine u Hajdelbergu. U tom periodu još su to bile igre koje su obuhvatale samo sportiste sa povredama kičme, u invalidskim kolicima. Put Nemačke otputovalo je 22 sportista, a kući su doneli i četiri medalje. Petra Sitar osvojila je titulu u trci na 60 metara druge kategorije, Milka Milinković je bila “srebrna“ u trci na 60 metara u 4. kategoriji, kao i bronzu u bacanju koplja. Bronzom okitio i Jože Okoren, bacač diska u drugoj kategoriji.
Nije bilo Jugoslovena u Torontu 1976. godine, ali su u, generalno sportski uspešnim 80 ““ im godinama, svoj doprinos dali paraolimpijci. U holandskom Arnhajmu borio se 31 takmičar, a osvojeno je čak 18 medalja. Proslavili su se stonoteniser u pojedinačnoj i ekipnoj konkurenciji, Svetislav Dimitrijević i plivač Jožef Banfi, osvojivši po dva zlata, a na najviši stepenik popeo još jedan stonoteniser Franc Šimunić (uzeo je i jedno srebro). Jugoslavija je osvojila još četiri srebra i devet bronzi, među kojima je i prvo ekipno odličje. Reprezentativci u sedećoj odbojci zaslužili su bronzu, iza Holandije i Švedske.
Kao što su OI u Los Anđelesu 1984. godine bile najuspešnije u istoriji ovdašnjeg olimpizma, tako su i Paraolimpijske igre u Njujorku donele “bogatu žetvu“ odličja. Jugoslavija je osvojila čak 32 medalje (11 zlatnih, 10 srebrnih i 11 bronzanih). Sedme POI proširile su obuhvat sportista, a paralelno su održavana takmičenje olimpijaca u invalidskim kolicima (u V. Britaniji), odnosno onih sa vizuelnim smetnjama i amputacijama u SAD. Najviše uspeha “Juga“ je imala u atletici, ali su svoj kvalitet pokazali plivači, strelci i stonoteniseri. Skakač u dalj i troskokaš Ante Pehar sa 2 zlata i trkač u kolicima Slobodan Adžić koji se na pobedničko postolje penjao tri puta, obeležili su ove letnje POI 1984. U Njujorku, JPOK je upotpunio kolekciju u ekipnim sportovima. Muška golbol ekipa (sport namenjen slepim osobama) stigla je do treće pozicije, uz epitet najbolje evropske selekcije. Zlato su osvojili domaći, dok je Egipat bio drugi.
Paraolimpijske igre u Seulu 1988. godine istovremeno su prve koje su održane pod tim imenom, neposredno posle Olimpijskih igara, u istom gradu i na istim borilištima, ali i poslednje za SFRJ. Na daleki istok otputovalo je 35 sportista iz Jugoslavije, a “teter“ na povratku bio je teži za 3 zlatne, 4 srebrne i 10 bronzanih medalja. Već čuvena atletičarka Milka Milinković i njena koleginica Nada Vuksanović okitile su se zlatom u svojim disciplinama, a “Hej Sloveni“ se slušala i zahvaljujući golbol ekipi koja je ovaj put bila bolja od SAD i Egipta.
Jugoslovenski paraolimpijci u Barseloni nastupali su pod olimpijskom zastavom. Iako je situacija u zemlji nosila pritisak i na njih, naši takmičari su osvojili 5 zlatnih, 3 srebrne i jednu bronzanu medalju. Atletičeri, plivači i strelci pronosili su slavu, a u Kataloniji bronzom je svoj niz započeo i aktuelni selektor stonotenisera i učesnik predstojećih Igara, Zlatko Kesler.
Bronzu iz Barselone, Kesler je “unapredio“ u zlato u Atlanti četiri godine kasnije pobedom nad Britancem Nilom Robinsonom. Osim njega, strelac Ružica Aleksov zlatom i srebrom, odnosno plivač Nenad Krisanović drugim mestom, upotpunili su kolekciju od 4 odličja osvojena u SAD. Na debiju pod imenom SR Jugoslavija nastupilo je 10 paraolimpijaca. Prilično “siromašna“ delegacija od 6 sportista nosila je plavo ““ belo ““ crvenu trobojku u Sidneju 2000. godine, no kontinuitet osvajanja medalja nastavio je Zlatko, ovaj put srebrom. U finalu ga je zaustavio Fracuz Žan Filip Robin.
Ista zastava, ali natpis SCG ispod stajao je na dresovima parolimpijaca u Atini pre 12 godina. Svega petoro sportista bilo je u drevnom gradu, ali su još jednom Kesler i bacač koplja Miloš Grlica stigli među najbolje. Stonotenisera je u polufinalu zaustavio upravo Francuz Robin, ali je bronza zasjala na grudima našeg igrača, a istu medalju obezbedio je i atletičar.
Na večnoj tabeli, najuspešnija nacija je SAD, a potom slede Francuska i Velika Britanija.
SRPSKI “BRAZILCI“
Srbiju će u Riju predstavljati 16 sportista. U stonom tenisu: Borisalava Perić ““ Ranković, Nada Matić, Mitar Palikuća, Goran Perlić, Zlatko Kesler; atletičari: Željko Dimitrijević, Nebojša Đurić, Miloš Mitić, Miloš Zarić, Nemanja Dimitrijević, Saška Sokolov; dizač tegova Petar Milenković, kao i strelci: Rastko Jokić, Zdravko Savanović, Laslo Šuranji, Živko Papaz i Dragan Ristić.
D. Blagojević
Najnoviji broj
18. april 2024.
