Rimski prsten

Rimljani su običaj nošenja prstenja preuzeli od Sabinjana ili Etruraca ili, verovatnije, od Grka i Etruraca. Uobičajen prsten u doba republike bio je od gvožđa, kasnije od plemenitih metala. U početku je bio rezervisan samo za aristokratiju i predstavnike vlasti. Oktavijan Avgust dozvoljava lekarima nošenje zlatnog prstena, a od 197. godine car Septimije Sever to isto dozvoljava svim vojnicima.

Podjednako su ga nosile žene, muškarci i deca. Sa širenjem carstva i ravitkom juvelirstva tako je i prstenje postalo ne samo statusni, nego i modni simbol.

Prsten iz Arheološke zbirke Muzeja, ima masivnu alku elipsoidnog oblika koja se u ramenima naglo širi ka glavi prstena. Ima i ukras od crne staklene paste sa nejasnom predstavom ljudske figure (možda Merkura) koji u desnoj ruci drži vreću, a pored njega stoji petao. Datira iz 2 ili trećeg veka.

Narodni muzej Šabac

* „Blago prošlosti u očima savremenika“: Projekat ostvaren uz podršku Grada Šapca. Stavovi izneti u podržanim medijskim projektima, nužno ne izražavaju stavove organa koji su dodelili sredstva.