ISTORIJA SE PONAVLjA
ISTA RUKA I RUKOPIS
Ratna razaranja i masovna ubijanja civila u Mačvi, Jadru i Pocerini 1914. godine kao i pljačke i egzekucije nad Srbima u BiH i stravični događaji koji su zadesili Srbe od 1941.-1945. godine u Nezavisnoj državi Hrvatskoj su u neposrednoj vezi. To potvrđuje i ugledni istoričar, docent na Filološkom fakultetu Beogradskog univerziteta Miloš Ković.
On u izjavi za “Glas Podrinja“ još dodaje: Poćorekovi korpusi i šuckari iz 1914. imali su zadatak da prodube drevne verske mržnje među Južnim Slovenima i sastojali su se, većinski, od Hrvata i muslimana. Pogledajte ko se tako krvavo tukao sa Srbima na Gučevu, Mačkovom kamenu i Kolubari. Po zločinima u Šapcu i Mačvi izdvajaju se, kako piše Arčibald Rajs, Mađari i Hrvati. On se pitao da li će zaista ti ljudi u budućoj, planiranoj jugoslovenskoj državi steći ista prava kao i njihove žrtve. Dogodilo se baš to. I zločini su se ponovili od 1941. do 1945, ovog puta u mnogo masovnijem obimu. Ne zaboravimo da je Austro-Ugarska nadahnula buduće ustaše antisrpskom mržnjom. Tako je bilo ne samo sa Pavelićem, Artukovićem ili Kvaternikom, nego i sa Austrijancem Hitlerom. Vreme je da se mirno i bez strasti, bez uopštavanja krivice, ipak razmisli o tim činjenicama. Austrijanci su činili lavovski deo okupatorskih vojnika iz 1941. Počinili su zločine u istim selima zapadne Srbije kao i 1914. Najveći ratni zločinci iz 1941.-1945. bili su bivši oficiri Austro-Ugarske: Beme, Fleps, Ler i mnogi drugi. U poslednjih nekoliko godina, međutim, u Austriji se, zahvaljujući nekolicini ljudi, slobodno govori i piše o onome što se dogodilo u Mačvi i Šapcu 1914. godine. Pomenimo samo čestita imena filmskog autora Roberta Gokla, istoričara fotografije Olivera Janca, istoričara Hansa Hautmana, Henesa Lajdingera, Manfreda Rauhštajnera...
A da se sve ponovo događa, potvrđuje i doktor Rajs. I vekovi i društveni događaji i pojedinačni i mnogobrojni ljudski karakteri. Ponavljaju se u svim vremenima. I organizovane, zlonamerne akcije moćnika, pojedinaca i ljudskih grupa.
Ali, postoji jedan narod, koji se uvek uspinje u nebo. To je srpski narod, piše veliki prijatelj Srba.
On u izjavi za “Glas Podrinja“ još dodaje: Poćorekovi korpusi i šuckari iz 1914. imali su zadatak da prodube drevne verske mržnje među Južnim Slovenima i sastojali su se, većinski, od Hrvata i muslimana. Pogledajte ko se tako krvavo tukao sa Srbima na Gučevu, Mačkovom kamenu i Kolubari. Po zločinima u Šapcu i Mačvi izdvajaju se, kako piše Arčibald Rajs, Mađari i Hrvati. On se pitao da li će zaista ti ljudi u budućoj, planiranoj jugoslovenskoj državi steći ista prava kao i njihove žrtve. Dogodilo se baš to. I zločini su se ponovili od 1941. do 1945, ovog puta u mnogo masovnijem obimu. Ne zaboravimo da je Austro-Ugarska nadahnula buduće ustaše antisrpskom mržnjom. Tako je bilo ne samo sa Pavelićem, Artukovićem ili Kvaternikom, nego i sa Austrijancem Hitlerom. Vreme je da se mirno i bez strasti, bez uopštavanja krivice, ipak razmisli o tim činjenicama. Austrijanci su činili lavovski deo okupatorskih vojnika iz 1941. Počinili su zločine u istim selima zapadne Srbije kao i 1914. Najveći ratni zločinci iz 1941.-1945. bili su bivši oficiri Austro-Ugarske: Beme, Fleps, Ler i mnogi drugi. U poslednjih nekoliko godina, međutim, u Austriji se, zahvaljujući nekolicini ljudi, slobodno govori i piše o onome što se dogodilo u Mačvi i Šapcu 1914. godine. Pomenimo samo čestita imena filmskog autora Roberta Gokla, istoričara fotografije Olivera Janca, istoričara Hansa Hautmana, Henesa Lajdingera, Manfreda Rauhštajnera...
A da se sve ponovo događa, potvrđuje i doktor Rajs. I vekovi i društveni događaji i pojedinačni i mnogobrojni ljudski karakteri. Ponavljaju se u svim vremenima. I organizovane, zlonamerne akcije moćnika, pojedinaca i ljudskih grupa.
Ali, postoji jedan narod, koji se uvek uspinje u nebo. To je srpski narod, piše veliki prijatelj Srba.
Lj.Đ.
Najnoviji broj
18. april 2024.
