Umetnost u službi hrišćanske vere

„Apoteoza“ doktorke likovnih umetnosti Renate Trifković, sačinjena od 50 mozaika manjeg i većeg formata, nastalih od 2004. godine do danas biće dostupna poštovaocima umetnosti od 26. aprila do 18. maja u Vinogradarevoj kući na Oplencu.

- Najviše predstavljenih radova nastalo je u poslednjih pet godina, jer je opus moga rada uglavnom vezan za liturgijsku umjetnost. Umjetnost u službi hrišćanske vjere, ne mogu je nazvati sakralnom jer bi to bilo i suviše šturo sa moga aspekta- kaže za „Glas Podrinja“ Renata Trifković.

Foto: Privatna arhiva

Srce je kao druga glava, samo mnoogo osjetljivija, zbog njegovih slabosti, pati cijelo tijelo, ali je i Dom Duha Svetoga

Naziv izložbe inspirisan je umetničkim preobražajem Renatinog mozaičkog stvaralaštva tokom proteklih godina rada koji je bio vezan za liturgijsku umetnost u celini. Preobražaja koji bi najbolje definisala italijanska reč “divinizare”, koja se može paralelno posmatrati u svom smislu “obožavanje” ali ne kao “adorare” već “manifestare”.

Ono što živimo obrazuje ono što izražavamo

Renata Trifković rođena je 1976. u Puli. Oni, koji je znaju ceo život, tvrde, da te godine počinje i njen umetnički put. Blok i olovke su bili sastavni deo detinjstva, dok talenat, uporedo sa njenim razvojem poprima sve snažniju definiciju i oblik.
Školovanje urođenog počinje u Šapcu. Sivilo ratnih godina provodi u ateljeu Dragiše Marsenića. To mesto nije značajno samo za usvajanje pravila i osnova likovne umetnosti, već i kao mesto igre, mesto na kojem se rađa ljubav prema mozaiku.
Nakon Šapca odlazi u Beograd. Upisuje istoriju umetnosti na Filozofskom fakultetu, da bi se na trećoj godini „prebacila“ na Fakultet likovnih umetnosti, slikarski odsek. Nakon magistrature odlazi u Rim i radi mozaike za Atelje Centro Aletti. Doktorirala je u Beogradu.
Danas vodi grupu umetnika u Ateljeu Centro Aletti pri Institutu Pontificio istituto orientale, centro di studi e richerche “Ezio aletti”. Podučava ih liturgijskoj umetnosti, supervizor je, priprema terene, radi mozaike.
Trenutno je angažovana na izvođenju mozaika fasade najvećeg hrama u Brazilu, u Aperacidi, država Sao Paolo, površine 18.000 kvadratnih metara.

- Ono što živimo obrazuje ono što izražavamo - objašnjava Trifkovićeva.
Svetski priznata umetnica, našeg porekla, dalje navodi da je njen profesionalni orijentir rad na izvođenju mozaika u crkvi, upućenost u veru i najvažnije od svega, praktikovanje iste.
- Iskreno mislim da nije samo puko izvođenje i dekorisanje u crkvi ono što je važno, već srce koje nas tada vodi. Ne može sa raditi bez prisustva Duha Svetoga ako se on ne osjeti i koljeno ne poklekne. Ima jedna izreka koja kaže, od strane Sv Franje Asiskog:” Onaj koji radi sa rukama, zove se radnik. Onaj koji radi sa rukala i glavom, zanatlija. A onaj koji radi rukama, glavom i srcem, umjetnik- kaže Trifkovićeva i u istom duhu navodi:

- Srce je kao druga glava, samo mnoogo osjetljivija, zbog njegovih slabosti, pati cijelo tijelo, ali je i Dom Duha Svetoga.

Otvaranje izložbe planirano je ove subote u 17 časova, dok sam program predviđa obilazak kompleksa Zadužbine Kralja Petra I Karađorđevića, koji počinje u 13 sati, ispred Kraljeve kuće. Na otvaranju će govoriti upravitelj Zadužbine Kralja Petra I Karađorđevića, Dragan Reljić i umetnička direktorka Centra za mozaik Olivera Stanišić.

„Blago prošlosti u očima savremenika“: Projekat ostvaren uz podršku Grada Šapca. Stavovi izneti u podržanim medijskim projektima, nužno ne izražavaju stavove organa koji su dodelili sredstva.