Međuratne simultanke

Rad Šabačkog šah kluba je obnovljen 23. novembra 1924. godine, a sedište je bilo u kafani „Stara Srbija“. Međuklupskih mečeva nije bilo, mada su postojali povremeni dueli sa Beograđanima, kao i dopisni meč protiv Valjevskog šah kluba 1933. godine. Klubovi su često organozovali gradska prvenstva gde su nastupali svi članovi. Prvo šampionsko ime u Šapcu koje beleži „Šabački glasnik“ je Đorđe Astapov, muzičar, koji je pobedio na takmičenju 1926. godine. Tokom tridesetih je takmičenje za prvaka Šapca redovno.

Nisu postojala ekipna takmičenja, ali su nacionalna i internacionalna organizovana, a popularnost šaha u novostvorenoj državi podizali su najbolji jugoslovenski igrači posetama gradovima. U Šapcu su gostovali majstori Siniša Aćimović, Ozren Nedeljković, učesnik Šahovske olimpijade u Berlinu, Sava Vuković, takođe olimpijac. Igrali su simultanke protiv šabačkih šahista, u hotelu „Grand“ i „Kasini“. Među šabačkim šahistima se spominju u međuratnom periodu: Borivoje Ugričić, Voja Babić, Gligorije Konovalov, Ljubivoje Petrović, Đorđe Astapov, Živan Guconjić, Nikola Stanimirović, ljudi različitih profesija, od krojača do advokata.

Zabeleženo je posebno gostovanje Vukovića sredinom 1936. Igrao je na 16 tabli, pobedio je u 11 partija, četiri je remizirao, a poražen je samo od Mila Tanasića, činovnika. Ovu simultanku posmatralo je 200 gledalaca u „Kasini“, što svedoči o popularnosti drevne igre u Šapcu.