DANI JANKA VESELINOVIĆA U GLOGOVCU
OD JANKA JANKU
Venci i cveće na grob omiljenog mačvanskog pisca, a ispred seoske škole otkrivena njegova bista i ploča posvećena prvom ovdašnjem učitelju Petru Radosavkiću. Nagrada za istorijski roman s imenom Janka Veselinovića, dodeljena po prvi put, Janku Vujinoviću, književniku iz Lešnice za delo “O hrastu”. Bogat kulturno-umetnički program
Pitomo mačvansko selo Glogovac koje u školi pored ostalog ima dve muzejske postavke, jedna posvećena Janku Veselinoviću i druga Miloradu Paniću Surepu, bilo je protekle nedelje domaćin manifestacije “Dani Janka Veselinovića”, koju je inicirao Kulturno-obrazovni centar Bogatić i Udruženje književnika Srbije, uz svesrdnu pomoć mesne zajednice Glogovac i Skupštine opštine Bogatić. Oni su zajedno, realizujući pomen na 110. godišnjicu od Jankove smrti dali veliki doprinos obnavljanju sećanja na znamenitog književnika, koji je najveći deo svog, inače kratkog životnog veka proveo u ovom selu.
Prvo je služena liturgija u seoskoj crkvi, gde je pre jednog veka službovao prota Miloš, otac Janka Veselinovića, a potom položeni venci i cveće na njegov grob.
Na kratkoj svečanosti, održanoj ispred škole ( odeljenje iz Crne Bare, koja nosi ime Janka Veselinovića ) otkrivena je bista priznatom književniku i spomen ploča posvećena prvom glogovačkom učitelju Petru Radosavkiću. Potom je u dvorištu između škole i crkve izveden bogat kulturno-zabavni program po scenariju Milovana Prokića, penzionisanog prosvetnog radnika, tekstopisca i kompozitora iz Dublja.
Obraćajući se prisutnima, vladika šabački Lavrentije je pored ostalog rekao da ga posebno nadahnjuje i inspiriše Jankova ličnost.
- On je posebno prisutan u mojoj duši, naglasio je vladika Lavrentije, izdvajajući Janka u odnosu na druge velikane srpske književnosti, kao pisca nesvakidašnje topline, nenadmašnog pripovedača ravnice, čije knjige rado čita, skoro kao Sveto pismo.
Predsednik Udruženja književnika Srbije Radomir Andrić, podsećajući na 1905. godinu, kada se Janko upokojio rekao je da od istog dana postoji i Udruženje književnika Srbije, čiji je Veselinović bio inicijator.
- Mladi imaju danas na koga da se ugledaju, rekao je Andrić dajući podršku ovoj manifestaciji, koja čuva od zaborava delo velikana književnosti. O tome najbolje svedoče njegove brojne knjige, od kojih je najpoznatiji roman “Hajduk Stanko” i danas najviše objavljivani u istoriji srpske književnosti.
Sve prisutne pozdravio je predsednik opštine Bogatić Nenad Beserovac.
Pesmu “Proleće u Mačvi”, odrecitovao je autor Ivan Lolić. Književni analitičari Gordana Vlahović i Dušan Stojanović, analizirajući Jankovo delo ukazali su da je nepravedno izbačeno iz školske lektire, a svi se slažu da tu nepravdu prema Janku treba što pre ispraviti.
Himnu o mačvanskom i srpskom velikanu književnosti pod nazivom “Mnoge priče ispričao” po tekstu Gordane Stašić, komponovao je i priredio za izvođenje Milovan Prokić, a izveo Perko Ilić uz pratnju Mačvanskog hora, pod upravom Ivana Radovanovića. Isti pevač je izveo još nekoliko Jankovih omiljenih pesama, kao i Predrag Drezgić, nastavnik muzike i poznati interpretator narodnog melosa iz Dublja, koji je nastupio sa čuvenom pesmom Milovana Prokića “Drino studena”. Sa improvizovane bine u dvrištu ispred crkve s jedne i škole s druge strane, odjekivalo je “Baš ispred našeg sela lipa je mirisala”, a nedaleko dalje videli su se mladi izdanci iz starog stabla lipe pod kojim se često Janko odmarao.
“Dubljanski zvuci”, jedna od najboljih pevačkih grupa izvornih narodnih pesama, pevali su „Rod rodile žute kruške“, a splet igara iz Mačve, koji je priredio Miloš Simić, umetnički rukovodilac folklornog ansambla “Đido” iz Bogatića, izveo je istoimeni sastav, koji uspešno predstavlja Mačvu i opštinu Bogatić, gde god da se pojavi.
Na predlog Udruženja književnika Srbije po prvi put je uvedena književna nagrada sa imenom Janko Veselinović za najbolji istorijski roman. Nju je ovog puta specijalni žiri pod predsednikovanjem pesnika Ljubomira Ćorilića dodelio Janku Vujinoviću, književniku iz Lešnice za roman “ O hrastu”.
- To je zapravo potresna priča o sudbini Srpskog naroda. Radnja je smeštena u Jadru i na Ceru.
Janko apsulutno zaslužuje ovakvu nagradu, bez obzira što se s tim malo i zakasnilo. Nadam se da će se o istorijskom romanu više pisati i komentarisati u buduće, rekao je između ostalog Ljubomir Ćorilić, obrazlažući odluku žirija na čijem je bio čelu.
Uspešan oranizator manifestacije bio je organizacioni odbor na čelu sa direktorom KOC Bogatić Ivanom Radovanovićem.
Pitomo mačvansko selo Glogovac koje u školi pored ostalog ima dve muzejske postavke, jedna posvećena Janku Veselinoviću i druga Miloradu Paniću Surepu, bilo je protekle nedelje domaćin manifestacije “Dani Janka Veselinovića”, koju je inicirao Kulturno-obrazovni centar Bogatić i Udruženje književnika Srbije, uz svesrdnu pomoć mesne zajednice Glogovac i Skupštine opštine Bogatić. Oni su zajedno, realizujući pomen na 110. godišnjicu od Jankove smrti dali veliki doprinos obnavljanju sećanja na znamenitog književnika, koji je najveći deo svog, inače kratkog životnog veka proveo u ovom selu.
Prvo je služena liturgija u seoskoj crkvi, gde je pre jednog veka službovao prota Miloš, otac Janka Veselinovića, a potom položeni venci i cveće na njegov grob.
Na kratkoj svečanosti, održanoj ispred škole ( odeljenje iz Crne Bare, koja nosi ime Janka Veselinovića ) otkrivena je bista priznatom književniku i spomen ploča posvećena prvom glogovačkom učitelju Petru Radosavkiću. Potom je u dvorištu između škole i crkve izveden bogat kulturno-zabavni program po scenariju Milovana Prokića, penzionisanog prosvetnog radnika, tekstopisca i kompozitora iz Dublja.
Obraćajući se prisutnima, vladika šabački Lavrentije je pored ostalog rekao da ga posebno nadahnjuje i inspiriše Jankova ličnost.
- On je posebno prisutan u mojoj duši, naglasio je vladika Lavrentije, izdvajajući Janka u odnosu na druge velikane srpske književnosti, kao pisca nesvakidašnje topline, nenadmašnog pripovedača ravnice, čije knjige rado čita, skoro kao Sveto pismo.
Predsednik Udruženja književnika Srbije Radomir Andrić, podsećajući na 1905. godinu, kada se Janko upokojio rekao je da od istog dana postoji i Udruženje književnika Srbije, čiji je Veselinović bio inicijator.
- Mladi imaju danas na koga da se ugledaju, rekao je Andrić dajući podršku ovoj manifestaciji, koja čuva od zaborava delo velikana književnosti. O tome najbolje svedoče njegove brojne knjige, od kojih je najpoznatiji roman “Hajduk Stanko” i danas najviše objavljivani u istoriji srpske književnosti.
Sve prisutne pozdravio je predsednik opštine Bogatić Nenad Beserovac.
Pesmu “Proleće u Mačvi”, odrecitovao je autor Ivan Lolić. Književni analitičari Gordana Vlahović i Dušan Stojanović, analizirajući Jankovo delo ukazali su da je nepravedno izbačeno iz školske lektire, a svi se slažu da tu nepravdu prema Janku treba što pre ispraviti.
Himnu o mačvanskom i srpskom velikanu književnosti pod nazivom “Mnoge priče ispričao” po tekstu Gordane Stašić, komponovao je i priredio za izvođenje Milovan Prokić, a izveo Perko Ilić uz pratnju Mačvanskog hora, pod upravom Ivana Radovanovića. Isti pevač je izveo još nekoliko Jankovih omiljenih pesama, kao i Predrag Drezgić, nastavnik muzike i poznati interpretator narodnog melosa iz Dublja, koji je nastupio sa čuvenom pesmom Milovana Prokića “Drino studena”. Sa improvizovane bine u dvrištu ispred crkve s jedne i škole s druge strane, odjekivalo je “Baš ispred našeg sela lipa je mirisala”, a nedaleko dalje videli su se mladi izdanci iz starog stabla lipe pod kojim se često Janko odmarao.
“Dubljanski zvuci”, jedna od najboljih pevačkih grupa izvornih narodnih pesama, pevali su „Rod rodile žute kruške“, a splet igara iz Mačve, koji je priredio Miloš Simić, umetnički rukovodilac folklornog ansambla “Đido” iz Bogatića, izveo je istoimeni sastav, koji uspešno predstavlja Mačvu i opštinu Bogatić, gde god da se pojavi.
Na predlog Udruženja književnika Srbije po prvi put je uvedena književna nagrada sa imenom Janko Veselinović za najbolji istorijski roman. Nju je ovog puta specijalni žiri pod predsednikovanjem pesnika Ljubomira Ćorilića dodelio Janku Vujinoviću, književniku iz Lešnice za roman “ O hrastu”.
- To je zapravo potresna priča o sudbini Srpskog naroda. Radnja je smeštena u Jadru i na Ceru.
Janko apsulutno zaslužuje ovakvu nagradu, bez obzira što se s tim malo i zakasnilo. Nadam se da će se o istorijskom romanu više pisati i komentarisati u buduće, rekao je između ostalog Ljubomir Ćorilić, obrazlažući odluku žirija na čijem je bio čelu.
Uspešan oranizator manifestacije bio je organizacioni odbor na čelu sa direktorom KOC Bogatić Ivanom Radovanovićem.
Lj.Đ.
Najnoviji broj
18. april 2024.
