PETNAEST GODINA OD BOMBARDOVANjA
PONOSAN NA SUGRAĐANE
Na petnaestogodišnjicu od početka bombardovanja SR Jugoslavije razgovarali smo sa komandantom ratnog Štaba civilne zaštite Dušanom Miloševićem. Pored osvrta na same dane agresije, govori i o događajima koji su prethodila tome.
-Interes Sjedinjenih Američkih Država i zemalja Zapadne Evrope bio je raspad Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije. Specijalni rat protiv naše države vođen je već oprobanim metodama i tehnikama, a agresori nisu štedeli na novcu, institucijama, službama, kadrovima... Kraj 20. veka na globalnom planu doneo je ujedinjenje Nemačke, propast istočno-evropskog modela socijalizma, raspad SSSR, učvršćivanje saveza između država Zapadne Evrope. Paralelno se događa atomizacija Istočne Evrope. Pokret nesvrstanih je izgubio značaj i uticaj a SAD su postale jedina supersila i svetski policajac. Snage Zapada su za osnove razbijanja Jugoslavije iznutra opredelile antikomunizam i nacionalizam. Za jugoslovenske izdajnike se nisu puno brinuli, jer ih je u našoj državi bilo dovoljno, pa i više od toga.
Milošević podseća da je u toku 1992. godine došlo do razbijanja Jugoslavije i da su četiri republike na neustavan način izvršile akt secesije i formirale samostalne države.
-Umesto da kažnjavaju secesiju, zapadne sile i Amerika okrivljuju Srbiju za „spoljno“ mešanje u Bosni i Hercegovini i počinju sa kolektivnim kažnjavanjem našeg naroda uvođenjem sankcija. Rezolucija UN 757 je bila sveobuhvatna i rigorozna a po tonu neprimerena jednoj svetskoj organizaciji. Ovom rezolucijom Savet bezbednosti je stavio našu državu u geto kakav svet ne pamti i izvršio nasilje nad većinom zemalja sveta, primoravajući ih da njegove ultimativne naloge bespogovorno sprovode. U modernoj istoriji nije zabeleženo da je svet bio toliko frustriran i nemoćan kao u jugoslovenskom slučaju.
Ističe da su sankcije nanele ogromnu i nenadoknadivu štetu našoj privredi. Navodi da je proizvodnja opala za preko 50 odsto, nezaposlenost je dostigla krajnju granicu, životni standard je pao na gotovo kritičnu tačku.
-Interes Sjedinjenih Američkih Država i zemalja Zapadne Evrope bio je raspad Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije. Specijalni rat protiv naše države vođen je već oprobanim metodama i tehnikama, a agresori nisu štedeli na novcu, institucijama, službama, kadrovima... Kraj 20. veka na globalnom planu doneo je ujedinjenje Nemačke, propast istočno-evropskog modela socijalizma, raspad SSSR, učvršćivanje saveza između država Zapadne Evrope. Paralelno se događa atomizacija Istočne Evrope. Pokret nesvrstanih je izgubio značaj i uticaj a SAD su postale jedina supersila i svetski policajac. Snage Zapada su za osnove razbijanja Jugoslavije iznutra opredelile antikomunizam i nacionalizam. Za jugoslovenske izdajnike se nisu puno brinuli, jer ih je u našoj državi bilo dovoljno, pa i više od toga.
Milošević podseća da je u toku 1992. godine došlo do razbijanja Jugoslavije i da su četiri republike na neustavan način izvršile akt secesije i formirale samostalne države.
-Umesto da kažnjavaju secesiju, zapadne sile i Amerika okrivljuju Srbiju za „spoljno“ mešanje u Bosni i Hercegovini i počinju sa kolektivnim kažnjavanjem našeg naroda uvođenjem sankcija. Rezolucija UN 757 je bila sveobuhvatna i rigorozna a po tonu neprimerena jednoj svetskoj organizaciji. Ovom rezolucijom Savet bezbednosti je stavio našu državu u geto kakav svet ne pamti i izvršio nasilje nad većinom zemalja sveta, primoravajući ih da njegove ultimativne naloge bespogovorno sprovode. U modernoj istoriji nije zabeleženo da je svet bio toliko frustriran i nemoćan kao u jugoslovenskom slučaju.
Ističe da su sankcije nanele ogromnu i nenadoknadivu štetu našoj privredi. Navodi da je proizvodnja opala za preko 50 odsto, nezaposlenost je dostigla krajnju granicu, životni standard je pao na gotovo kritičnu tačku.
Najnoviji broj
25. april 2024.
