BATINA U RUKAMA DECE

Kada se pre četiri decenije oglasila Radio stanica „Studio B“ jedan od stubova njene popularnosti bila je emisija „Beograde, dobro jutro!“ velikog srpskog pesnika, Duška Radovića. U ovoj emisiji, čiji se sadržaj i danas prepričava, „namrgođeni dobričina“( kako su Radovića opisivali savremenici) obraćao se svakodnevno sugrađanima britkim, kratkim, jezgrovitim i mudrim porukama u kojima je analizirao svakodnevni život, odnose u društvu i porodici, komformizam, birokratiju, novokomponovane i lažne vrednosti u kulturi i sve ono što život čini svakodnevno prepoznatljivim i što ga obeležava.
Među brojnim, mudrim i duhovitim porukama koje nam je ostavio u nasleđe, Radović se često osvrtao i na ponašanje dece i odnose između dece i roditelja. Kao svaki dobar hroničar epohe kojoj pripada, on je shvatio da upravo poremećaj odnosa u porodici i njeno razaranje vode direktno u razaranje zajednice, društva i države i da tamo gde porodica ne funkcioniše propada i urušava se svaka druga institucija. Kad odnosi između roditelja i njihove dece iz faze ljubavi, poštovanja, moralnog uvažavanja i sloge uđu u fazu netrpeljivosti, agresivnosti, socijalne frustracije i patološke mržnje, to je samo korak do individualnog zločina i kriminalizacije u društvu. Kad porodica nije, kako se to u žargonu kaže, „sveta“, onda ugled i svaki autoritet gube i škola i svi drugi institucionalni oblici društvenog organizovanja, a „pucaju“ i postaju besmisleno neuverljivi i svi oblici društvene svesti od religije, do morala i ideologije.
Sluteći opasnost od narastajućeg razaranja porodičnih vrednosti i porodice kao ćelije društva, Duško Radović je svojim savremenicima uputio dve poruke, koje mogi biti trajna opomena svim generacijama srpskih roditelja i dece. Te dve poruke citiraju se i danas bezmalo u svakoj prosečnoj porodici. One glase: „Tucite vašu decu, čim primetite da počinju da liče na vas!“ i „Dajte mi dobro dete, pa ćete videti kakav ću ja biti roditelj.“