CITY. I FIND THE BEAUTY IN SILVER

U dugogodišnjem kontinuiranom likovnom stvaralaštvu slikarke Silvie Kovjenić primećuje se osim duboke posvećenosti i ličnog umetničkog rasta konstantna opredeljenost umetnice da kroz apstraktno izražavanje iskaže stav, svoju percepciju stvarnosti ali i bogatstvo unutrašnjeg života. U tom sada već pozamašnom opusu, u formalnom smislu, umetnica je najbliža geometrijskoj apstrakciji, bez obzira kojim tehnikama se služi u procesu stvaranja (omiljene akrilne boje i paste, uljane boje, kombinovani materijali ili aplikacije trodimenzionalnih objekata).

Prateći stvaralaštvo ove umetnice jasno je da veliki deo inspiracije crpi iz gradskog okruženja, koristeći simboličke asocijacije objekata arhitekture, urbanizma, industrijskih postrojenja i slično. Nazivi izložbi po ciklusima često asociraju na kompleksne sadržaje ili neke karakteristike urbanih celina koje podrazumevaju konglomerat živih zbivanja u metropolama, -centrima savremene civilizacije sa postojećim, zatečenim ili novim tehnologijama i pored složenog, brzog i naizgled haotičnog života modernih gradova, Silvia Kovjenić, svojom interpretacijom stvarnosti predočava posve osobenu “drugačiju“ realnost koja je produkt nataloženog iskustva, bogatstva duhovnog bića i jedinstvenog senzibiliteta same autorke.

Na radovima S. Kovjenić dominira jasan i pregledan poredak stvari-elemenata u okviru celine kompozicije, što se uočava u odnosima i pratećim ritmovima datih formi koje tretira, uglavnom neutralnim nijansama pastelnih “light boja”. Namerno isticanje svetlosti – senki kao svojevrsno zračenje pulsirajućeg velegrada, umetnica postiže nanošenjem srebrne boje – paste, diskretno tonirane u flah ili reljefnijem nanosu, potencirajući duhovnu supremaciju centralne beline svakog rada. Ta plošna belina, okosnica dešavanja svih radova na papiru S. Kovjenić, koju uokviruju, dele ili linearno prate ostali elementi slike, predstavlja suštu intimu umetnice. Lični duhovni i emotivni prostor menja se periodično pa sami radovi precizno beleže ove promene, poput nekog seizmografa.

Tako se u seriji radova na papiru, dimenzija 85x57cm, rađenih kombinovanom tehnikom iz 2018. godine uočava transparentna-fluidna otvorenost centralnog prostora kojeg po obodima linearno ritmički ili stremljenjem u visinu prate ostali geometrijski elementi dopuštajući nam utisak jednostavne nesputane otvorenosti i slobode.
Već u narednim radovima iz 2019. godine, situacija se menja u korist intenzivnijih, snažnijih emocija koje će iznedriti složenije i kompleksnije forme u samom središtu slike sa dominantnim linearnim prepletima jakih kolorističkih naboja. Ova promena će se odraziti i u seriji radova manjeg formata, rađenih uljem na papiru nastalih takođe u ovoj godini. Pomenuti radovi manjih dimenzija sklapaju dužu instalaciju na kojoj se linearno horizontalnim položajima crvenih, plavih i zagasito crvenih elemenata