DEČJA OAZA SREĆE

Odvajanje od roditelja, trenutak kada vas prvi put u naručje uzme vaša vaspitačica, period prilagođavanja. Mnogi se prvih suza u vrtiću ne sećaju jer su “poletarci” postali već sa godinu dana. Međutim, tužne oči kada iz njega kao svršeni predškolci zauvek odlaze, svi pamte.

Vreme provedeno u obdaništu, doba između prvog koraka u PU “Poletarac” i završne priredbe jeste detinjstvo, odrastanje, upoznavanje najboljeg prijatelja, prvi javni nastupi i aplauzi, igra i sreća. Sve to generacijama Koceljevaca pruža dečja oaza radosti u Omladinskoj ulici, smeštena pre skoro četiri decenije u dolini Rasnice i Tamnave, ušuškana pod Lovcem, dovoljno daleko od vreve. Sada je postala pretesna da “prigrli” sve mališane koji bi da, uz pesmu i igru, rastu i porastu do školaraca.

Danas ova ustanova ima tri grupe najmlađih stanovnika opštine uzrasta od godinu do dve ipo godine kao i šest u kojima su mališani od 2,5 do 6,5 godina, te u prvoj smeni u okviru celodnevnog boravka u vrtiću boravi 201 dete. Zbog nedostatka prostornog kapaciteta četvoročasovni pripremni predškolski program se realizuje u sportskoj sali osnovne škole.

Programe ove ustanove trenutno pohađa 276 dece od 1- 6,5 godina . Imajući u vidu da je na području koceljevačke opštine 559 mališana od mesec dana do šest ipo godina jasno je da je različitim vidovima vaspitno-obrazovnog rada PU “Poletarac” obuhvaćena gotovo polovina najmlađih, odnosno 49.37 odsto o kojima brine 28 zaposlenih radnika.

VRTIĆ 21. VEKA-SIMBOL KOCELjEVE
Zbog nedostatka prostornog kapaciteta i sve više zainteresovanih roditelja za usluge vrtića pojavila se i lista čekanja. Svake godine prijavi se daleko veći broj dece od onog koji je obdanište u stanju da primi. Zato je opštinsko rukovodstvo pronašlo način da realizuje projekat izgradnje, rekonstrukcije i proširenja postojećeg vrtića. Investicija vredna oko 300 miliona dinara stvoriće jedan moderan, prostran i pre svega kvalitetan prostor u kojem će boraviti najmlađi stanovnici opštine. Biće to vrtić 21. veka i sigurno jedan od simbola Koceljeve, kako ga je nazvao predsednik opštine Dušan Ilinčić.

Za narodnog poslanika u republičkom parlamentu i predsednika Skupštine opštine Koceljeva Veroljuba Matića projekat izgradnje, adaptacije i proširenja obdaništa, za koji je urađena dokumentacija i obezbeđena sredstva, je najozbiljniji u poslednje dve decenije, ne samo u smislu ogromne vrednosti investicije već i po načinu na koji su obavljene sve pretpripremne aktivnosti.
Planirano je da bruto površina obdaništa bude preko 2,9 hiljada metara kvadratnih a neto skoro 2,5 hiljada. U prizemnom delu biće smešteni boravci, njih 12, značajno više u odnosu na trenutnih sedam sa koliko ustanova raspolaže.

Od prostora u kojem će boraviti deca biće u potpunosti odvojen tzv.tehnički deo, poput kuhinje koja će biti potpuno opremljena i urađena u skladu sa savremenim standardima. Projekat predviđa i izgradnju atrijuma koji će novom vrtiću, čini se, dati dodatnu čar. Jedan deo zgrade imaće sprat. U tom prostoru, do kojeg će moći da se stigne i liftom, planirano je da se smesti administrativni deo ustanove.

TRADICIJA DUGA ČETIRI DECENIJE
Kamen temeljac za izgradnju “dečje kuće” u opštini Koceljeva postavila je još 1980. godine Veroslava Krstevski, prvi direktor, za čije ime se vezuje samo osnivanje ustanove.
PU “Poletarac” počela je sa radom 21. decembra 1981. godine kada su u njoj prvi zaposleni vršili pripreme za boravak mališana. Koraci prvih “poletaraca” odjeknuli su obdaništem već 4. januara 1982.
O deci predškolskog uzrasta tada se brinulo 12 radnika. Prve generacije sećaju se Danke Lazarević, Jovanke Joke Gajić, Dragice Gage Petković, Dobrile Lukić, Rajne Jovanović, pokojne Mile Damnjanović, Vjere Golubović, Milice Krsmanović, Gordane Sofranić, Nade Marković, Nadežde Aćimović i Zorana Gajića Gaje.
Kroz ustanovu je do sada prošlo 78 radnika koji su sticali nova znanja i iskustva i odlazili na nova radna mesta ili u penziju. Mnogi od njih su ostavili dubok trag u vrtiću, oplemenili prostor i dali mu dušu.
Prvih godina o najmlađima su se starali uglavnom učitelji, jer školovanih vaspitača gotovo da nije bilo sve do otvaranja škole u Šapcu.
Rad se tada odvijao u po jednoj mešovitoj grupi jaslenog i uzrasta dece od 3-7 godina kao i u dve pripremne grupe poludnevnog boravka.
U to vreme “baka-servisi”, kako su ih nazivali, funkcionisali su besprekorno pa je počela borba vrtića za svako dete. Nije bilo jednostavno privući i zadržati u obdaništu tadašnje mališane iz Koceljeve.
Kako bi to uspeli, PU “Poletarac” 10. decembra 1984. godine počinje sa prevozom dece od kuće do vrtića i nazad, po čemu je i danas jedinstvena u našoj zemlji.

Dvorište će zauzimati još veću površinu. Biće prošireno, ali i bogatije opremljeno.
Sadašnja zgrada PU “Poletarac” prostire se na nešto više od 1,2 hiljade kvadrata, jer je vrtić 2012. godine dograđen, čime je objekat dobio oko 280 dodatnih kvadratnih metara. Dvorište za igru, opremljeno spravama i letnjom učionicom namenskog tipa smešteno je danas na 350 kvadrata.

Prvobitni objekat mogao je da primi nešto manje od sto mališana u pet boravaka. Potom su kapaciteti prošireni za još dva što je omogućilo boravak još 50-ak u zavisnosti od uzrasta. Ipak, taj prostor već godinama ne zadovoljava realne potrebe stanovnika opštine Koceljeva, pa će najavljena izgradnja velelepnog i komfornog obdaništa rešiti probleme.

Danas, nakon 40 godina postojanja, ova ustanova je jedna od najreprezentativnijih u opštini Koceljeva u kojoj žive i srećno odrastaju predškolska deca, noseći sa sobom najlepše uspomene. Svako sećanje na vrtić, na dane provedene u njemu, prva drugarstva, pesmice, na Gajinu vožnju i Jokine kulinarske đakonije, verujem svima onima koji su nekada boravili u njemu, mame osmeh na lice i sa punim poverenjem u ovu ustanovu i ljude koji je čine poveravaju svoju decu na brigu i čuvanje, kako bi nove generacije “poletaraca” stasavale za školu i život.