ZAMAGLjENO SEĆANjE NA PROTU STEVANA VESELINOVIĆA
Bogoslov u senci književnika
Manifestacija „Dani Janka Veselinovića“, održana nedavno u Bogatiću i Glogovcu, „izbistrila“ sećanje na 155 godina od rođenja Jankovog najmlađev brata, priznatog čelnika Srpske pravoslavne crkve i 65 godina od prenosa njegovih mošti u rodno selo
Uz ovogodišnje, nedavno održane „Dane Janka Veselinovića“(Tradicionalna manifestacija posvećena znamenitom književniku), gotovo neopaženo prošao je vredan jubilej, 155 godišnjica rođenja njegovog najmlađeg brata, prote Stevana Veselinovića, priznatog bogoslova i 65 godina od prenosa njegovih mošti u zajedničku grobnicu Veselinovića, koja se nalazi na groblju u Glogovcu. Pedantni istoričar primećuje da je i Stevanov otac bio prota. Na velikom, granitnom spomeniku piše: Miloš Veselinović...
I dok je trajao crkveni ritual nad grobnicom Veselinovića, pažnju posmatrača privukla je jedna mermerna ploča, naslonjena na kameni beleg, na kojoj je fotografija prote Stevana Veselinovića u svešteničkoj odeždi.
- Najmlađi od tri sina sveštenika Miloša, koji je u Glogovcu službovao gotovo šest decenija, prota Stevan je osnovnu školu završio u svom selu, gimnaziju u Šapcu, a duhovnu akademiju u Kijevu. Profesorski ispit položio je u beogradskoj Bogosloviji. Ostao je poznat kao predavač-Svetog pisma, Srpskog jezika, Patristike, Poznavanja zakona što se na crkvu odnose, Dogmatike, Biblijske istorije. U Bogosloviji je radio od 1893. pa gotovo do svog upokojenja, a od 1905. godine bio je njen rektor. Prevodio je sa ruskog jezika. Sarađivao sa nekoliko poznatih novina i časopisa, teološke, književne i istorijske tematike. Objavio je više knjiga i udžbenika za Bogosloviju, pod imenom „Lekcije iz Svetog pisma“, piše Dejan Nikolić i pominje 1914. godinu od kada se u Arhivu Jugoslovenske kinoteke nalazi film napravljen prilikom postavljenja kamena temeljca Bogoslovije „Svetog Save“ u Beogradu u vreme kada je prota Stevan, kao rektor, bio na čelu ove ustanove.
Kao kraljev poslanik u dva maha, 1897. do 1900. godine je bio u Narodnoj skupštini Srbije.
Nikolić, veliki zaljubljenik u istoriju svog kraja, primećuje da ne iznenađuje odluka učenika prote Stevana da izražavajući pijetet prema svom učitelju, 1956. godine uz verski obred i sve počasti, izvrše prenos njegovog zemnog praha u zejedničku porodičnu grobnicu Veselinovića u Glogovcu.
- Ovaj svetli čin, pozdrav Bogu i poslednji zemaljski pozdrav svom učitelju, još jednom nas je podsetio i posvedočio da veliki ljudi i veliki učitelji i životom i smrću za sobom ostavljaju svetla dela i svetle učenike, zaključio je Nikolić.
I dok je trajao crkveni ritual nad grobnicom Veselinovića, pažnju posmatrača privukla je jedna mermerna ploča, naslonjena na kameni beleg, na kojoj je fotografija prote Stevana Veselinovića u svešteničkoj odeždi.
- Najmlađi od tri sina sveštenika Miloša, koji je u Glogovcu službovao gotovo šest decenija, prota Stevan je osnovnu školu završio u svom selu, gimnaziju u Šapcu, a duhovnu akademiju u Kijevu. Profesorski ispit položio je u beogradskoj Bogosloviji. Ostao je poznat kao predavač-Svetog pisma, Srpskog jezika, Patristike, Poznavanja zakona što se na crkvu odnose, Dogmatike, Biblijske istorije. U Bogosloviji je radio od 1893. pa gotovo do svog upokojenja, a od 1905. godine bio je njen rektor. Prevodio je sa ruskog jezika. Sarađivao sa nekoliko poznatih novina i časopisa, teološke, književne i istorijske tematike. Objavio je više knjiga i udžbenika za Bogosloviju, pod imenom „Lekcije iz Svetog pisma“, piše Dejan Nikolić i pominje 1914. godinu od kada se u Arhivu Jugoslovenske kinoteke nalazi film napravljen prilikom postavljenja kamena temeljca Bogoslovije „Svetog Save“ u Beogradu u vreme kada je prota Stevan, kao rektor, bio na čelu ove ustanove.
Kao kraljev poslanik u dva maha, 1897. do 1900. godine je bio u Narodnoj skupštini Srbije.
Nikolić, veliki zaljubljenik u istoriju svog kraja, primećuje da ne iznenađuje odluka učenika prote Stevana da izražavajući pijetet prema svom učitelju, 1956. godine uz verski obred i sve počasti, izvrše prenos njegovog zemnog praha u zejedničku porodičnu grobnicu Veselinovića u Glogovcu.
- Ovaj svetli čin, pozdrav Bogu i poslednji zemaljski pozdrav svom učitelju, još jednom nas je podsetio i posvedočio da veliki ljudi i veliki učitelji i životom i smrću za sobom ostavljaju svetla dela i svetle učenike, zaključio je Nikolić.
Lj.Đ.
Najnoviji broj
25. april 2024.
