Udruženje novinara Srbije (UNS) na svoj 142. rođendan, u četvrtak, 21. decembra, dodelio je godišnja priznanja, među kojima i nagradu za životno delo novinarki i publicistkinji Srebrenki Gluhić Ilić i dugogodišnjem uredniku “Večernjih novosti” u penziji Radisavu Radetu Brajoviću.
Nagradu za novinarsku hrabrost “Aleksandar Tijanić” dobio je glavni urednik lista “Nova” Ranko Pivljanin, nagradu “Laza Kostić” za vest, reportažu i fotografiju, dobili su dopisnica televizije “Hepi” iz Niša Marija Janković, novinarka regionalne televizije Pirot Ana Filipović Gogić i foto-reporter portala “Mondo” Uroš Arsić, dok je nagrada “Bogdan Tirnanić” za najbolji komentar ili kolumnu pripala Aleksandri Trajković Arsić, novinarki RTS-a.
Specijalna nagrada za doprinose u istoriji štampe i novinarstva, teorijske radove o novinarstvu i publicistička dela “Žika M. Jovanović” pripala je Radivoju S. Petroviću i Slobodanu M. Peneziću, a za najbolji godišnji uređivački koncept, nagradu “Dimitrije Davidović”, dobio je urednik portala “OKO” Nebojša Grujičić.
Foto: Anđelko Vasiljević
Zlatnu povelju UNS-a žiri je dodelio Draganu Filipoviću, novinaru iz Šapca, koji je u više od šest decenija rada skrenuo pažnju nagrađenom emisijom o Aušvicu, kao i reportažom Vojnikova breskva, istinitom pričom iz Prvog svetskog rata, prvom u nizu koje su objavljene najpre u knjizi, potom u trilogiji pod istim naslovom.
Više od svega što bismo rekli govori biografija našeg kolege.
Dragan S. Filipović rođen je u Šapcu 10. maja 1948. godine. Osnovnu školu i gimnaziju završio je u rodnom gradu, a Istoriju književnosti i srpskohrvatski jezik diplomirao na Filozofskom fakultetu u Skoplju 1971. godine. Postiplomske studije svetske i teorije književnosti pohađao je u Beogradu od 1972 do 1974. godine.
Novinarstvom je počeo da se bavi kao vojnik 1968. godine, dopisima o događajima u JNA u Slavoniji, potom kao radnik Biblioteke „Žika Popović“ u Šapcu, temama iz oblasti kulture za regionalni list „Glas Podrinja“ 1969. da bi u ovu informativnu ustanovu kao novinar sa redovnim zaposlenjem bio primljen 1.1. 1070. godine.
Dobitnik je više nagrada i priznanja u pisanim i elektronskim medijima u Jugoslaviji i Srbiji. Nagrade je dobijao za reportaže u „Glasu Podrinja i „Srpskom glasu“ (list iz Melburna, Australija); za radio priloge i emisije u Radio Beogradu i Radio Šapcu, gde je bio novinar-reporter, glavni i odgovorni urednik i pomoćnik direktora zajedničke redakcije lista „Glas Podrinja“ i Radio Šapca i TV reportaže i emisije u Televiziji Beograd, za koju je radio jedanaest godina, kao prvi urednik TV dopisništva u Šapcu (od 1976 do 1977. Godine).
PRIZNANjA Od značajnih Filipovićevih priznanja izdvajamo: Prvu nagradu Radio Beograda za emisiju godine 1975, prvu nagrada Saveza novinara Jugoslavije za seriju tekstova sa severa Norveške o stradanju zarobljenih partizana u Srbiji 1941. godine u nacističkim logorima smrti 1976; Povelju omladinskih novina „25. maj“ (1979); Prvu nagradu Međurepubličke organizacije „Sava“, koja je objedinjavala kulturne ustanove i medije iz trideset gradova duž reke Save za feljton o prijateljstvu tri generacije porodice Stakić iz Kržave kod Krupnja u Srbiji i slovenačke Grošelj iz Jesenica (1989); Zlatnu plaketu lista „Glas Podrinja“ (1979 i 1984); Zahvalnicu za plemenitost Kola srpskih sestara iz Banja Luke (1991); Povelju Vlade Republike Srpske (1993); Prvu nagradu Međunarodnog festivala novinara Srbije Zlatni tekst o selu i poljoprivredi; plaketu za najbolju knjigu „Berberski spomenar“ na šestom Sajmu knjiga u Šapcu (2001); Gramatu Srpske pravoslavne crkve (2004), Povelju Zadužbinskog društva „Prvi srpski ustanak“ – Mišar (2019), Specijalno priznanje Biblioteke „Vukov zavičaj“ iz Loznice (2021); Zlatnik sa likom Belog anđela povodom Dana primirja (Frankfurt, 2018); Orden za građansko dostojanstvo Ruske Federacije (2018) za tekstove o ulozi ruskog cara Nikolaja Romanova Drugog u spasavanju umirućih srpskih vojnika posle albanske golgote, Povelju Milunka Savić (2022), Zlatnu značku Kulturno prosvetne zajednice Srbije (2022.)
Za radio emisiju “Svedočanstva“, snimljenu u Aušvicu u maju1975. godine, kada je ozloglašeni nacistički logor prvi put otvoren za javnost (kao muzej), dobio je nagradu na konkursu za najbolju emisiju Radio Beograda i udruženih radio-stanica Srbije. Naredne, 1976. godine, za seriju tekstova u „Glasu Podrinja“ o stradanju i junaštvu logoraša Jugoslovena, najviše Srba, u nacistikim logorima na severu Norveške, dobio je prvu nagradu Saveza novinara Jugoslavije za lokalne i regionalne listove i časopise. Temi stradanja srpskog roda, teroru okupatora u nastojanju da zatre srpski etos u 20. veku, posvetio je pedeset pet godina svog radnog veka kao novinara i književnika.
Zbirkom priča po istinitim događajima iz tri rata na prostorima nekadašnje Jugoslavije u 20. veku, „Vojnikova breskva“, predstavio je srpsku književnost na svečanosti povodom obeležavanja 100. godišnjice Dana primirja u Velikom ratu, u Frankfurtu, u novembru 2018. godine, u organizaciji Srpske književne radionice, Generalnog konzulata u Frankfurtu i Pravoslavne zajednice Hesena.
Trilogija „Vojnikova breskva“, objavljena 2022. godine u izdanju „Sveta knjige“ iz Beograda“, sadrži još dve zbirke priča na istu temu: „Komad taina“ (2019.) i „Beleg od bajoneta“ (2021.) Publikaciju „Rat u Sloveniji“ objavio je 2022. godine, a osnovna njena tema su ratni sukobi u Sloveniji u leto 1991. godine.
Prvu nagradu za književnost (poezija) dobio je 1972. godine („Prosvetni pregled“ – Beograd), a usledila su još trideset dva priznanja društveno-političkih i stručnih uduženja i organizacija: povelje, nagrade za novinarstvo i književnost, ordeni, plakete, zahvalnice, gramate Srpske pravoslavne crkve...
Objavio je više od trista prikaza, predgovora i recenzija za knjige i kataloge likovne umetnosti. Autor je scenarija za dvanaest dokumentarnih filmova, od kojih je neke i režirao.
Prevođen je na engleski, francuski i nemački jezik.
Foto: Anđelko Vasiljević
